Laat het viertal van GoedVolk maar via de achterdeur naar binnen

HUMMELO - Laat ze er maar in, als ze via de deel binnenkomen, langs de blaffende hond lopen, kloppen op de keukendeur en roepen: Goed Volk! Het viertal van de streektaalband GoedVolk kun je er wel bij hebben. Dat was zondag te horen in Hummelo, waar ze hun eerste album met boekje Dwars deur ’t Laeven presenteerden met een dubbelconcert.

Door Gerard Menting

Twee keer een volle zaal in De Gouden Karper maakte al duidelijk dat er een flinke achterban is die de folk-achtige liedjes met dialectteksten van de vier ’jonge ouderen’ weten te waarderen. Hans Westerveld, Stef Geurtzen, Hans Beernink en Frans van Gorkum zijn bepaald geen groentjes. Vanaf de jaren zestig zijn ze muzikaal actief in de regio en het bijzondere is dat ze alle vier op verschillende momenten in hun muzikale leven Bennie Jolink tegen het lijf liepen. Hij heeft hun geholpen om de vijftien streektaalliedjes digitaal vast te leggen.

Dosis humor
Jolink wimpelde het applaus af toen hij na de kreet ’Goed volk!’ het podium op kwam als aankondiger van dienst. “Het gaat nu niet om mij, maar om GoedVolk!” Het viertal speelde liedjes van hun album, die veel over alledaagse onderwerpen gaan waarbij ze niet vies zijn van een dosis humor.

’Dialect bleek na zoveel jaren de beste manier om ons muzikaal uit te drukken’

Dat sprak in ieder geval burgemeester Mark Boumans van Doetinchem aan. Hij was uitgenodigd om het eerste exemplaar van het album, waarbij een boekje zit over het muzikale verleden van de bandleden, in ontvangst te nemen. Hij mocht ook voor het straatnaambordje GoedVolksträötje, onderdeel van het decor, een plekje zoeken, had Frans van Gorkum hem in dialect uitgedaagd.

Bouman had prima begrepen waar dat over ging. “Ik versta het prima maar spreek geen Achterhoeks. Dat ga ik ook niet proberen. Ik kom uit Zuidoost-Drenthe en dat is toch een ander dialect. Ik heb ook in Groningen en Friesland gewerkt, gelukkig ben ik taalgevoelig en versta het al snel.”

Streektaal verbindt
Het belang van de streektaal groeit nu er zoveel in de wereld gebeurt. “De afstand tussen mensen wordt groter. De streektaal brengt mensen dichter bij elkaar. Dat is belangrijk, taal verbindt.” Hij noemde Daniël Lohues, Normaal en Ede Staal als voorbeelden. “Het is nog nooit zo donker west, of ‘t wer altied wel weer licht” was een lied van hem die Groningers in de aardbevingsproblematiek een gevoel van hoop en perspectief bracht.”

De Doetinchemse burgervader nam het eerste exemplaar met dank in ontvangst. “Ik begrijp nu dat ik een van de eerste sponsors van GoedVolk was toen ik ze vroeg om te komen spelen op bijeenkomsten met jubilerende bruidsparen”, reageerde hij op opmerkingen van Van Gorkum. “Gelukkig heb ik een oude auto en kan ik er een cd insteken. Als ik ’m maar genoeg draai, weet ik waarom ik niet weg hoef uit de Achterhoek.”

GoedVolk op het podium in de Gouden Karper in Hummelo, samen met gastmuzikant Bennie Jolink.

Imagebuilder Jolink
In de verhalen tussen de liedjes door en in het bijgeleverde boekje over de muzikanten van GoedVolk komt Normaal-voorman Bennie Jolink opmerkelijk vaak voor. Dat begon al in 1965, toen Hans Beernink (1949) gevraagd werd om bas te spelen in de Hummelose band Bob Group 99, waar kunstacademiestudent Jolink manager en imagebuilder was. Beernink had daarvoor (Les Amants, The Summits) en daarna (Dixie Town Jazz Band, Fifty/fifty, Alles Andes, Bonne Route) in diverse gezelschappen gespeeld. “Dialect bleek na zoveel jaren de beste manier om ons muzikaal uit te drukken.”

Het horen van een klassiek gitaarstuk in de gymzaal van school was de eye-opener voor Hans Westerveld (1957). Hij wilde de muziek in en stopte met de kweekschool. Het lukte hem op het conservatorium klassiek gitaar te studeren. Ierse folkmuziek trok hem, zo kwam hij terecht in Spöl. “Daar ontdekte ik dat het hartstikke fijn is met anderen muziek te maken.” Wim Smit, die dorpsgenoot Bennie Jolink nog de eerste grepen op de gitaar leerde, haalde hem bij Bonne Route, voorloper van GoedVolk.

Verkeerd om
Daar speelde Stef Geurtzen (1948) ook in. Als driejarige had de Hengeloër van geboorte bij de plaatselijke speelgoedwinkel Stevord al een mondharmonica als verjaardagscadeau uitgezocht. Hij leerde zichzelf daarop spelen en kwam er 40 jaar later achter dat hij het net andersom deed dan het hoorde: hij had de lage tonen aan de rechterkant. Gitaar spelen deed hij vanaf zijn twaalfde. Hij speelde in The Hurricanes, een rock-’n’-roll-band die in 1962 was begonnen, en Bonne Route. Daar kwam hij via Jolink, waarvoor hij sinds 1992 ontwerpwerk deed. Ook maakte hij deel uit van zijn ’hobbyband’ De Pensionado’s.

De allochtoon van de band is Frans van Gorkum (1953), geen Achterhoeker maar inwoner van de Liemers, waar het Kleverlands dialect de voertaal is. Hij maakte in 1979 voor het weekblad een verslag van het optreden van Normaal in Zevenaar en werd meteen benaderd om voor de band promotieteksten te schrijven. Hij was sindsdien muzikaal actief met onder meer zijn tweelingbroer. Hij maakte cd’s voor het goede doel, had een streektaalduo met Paul Mulder en kwam Hans Beernink tegen in het Oost-Gelders Streekkwartet. Met het musiceren met muzikanten die eerst in Spöl en later in Bonne Route hebben gezeten, kwam een lang gekoesterde wens uit. 

Rake observaties
In GoedVolk kunnen de vier hun talenten en ervaringen kwijt. Dat levert soms kleinkunstachtige liedjes op met rake observaties, met af en toe nostalgische thema’s. Bij een handvol nummers speelde Jolink mee op dobrogitaar. Hij zong ook twee Normaal-liedjes, Zo mooi en Laegere school in Hummelo, die goed pasten bij de meerstemmige zang van GoedVolk.

De opnamen zijn gemaakt in de Commodore III studio op het erf van Jolink. Uitgeverij Het Boekenschap droeg zorg voor het begeleidende boek.

Dwars deur ‘t Laeven is voor 20 euro (24,50 euro incl. verzendkosten) te koop. Het album bestellen kan via e-mail goedvolk2018@gmail.com of telefonisch via 06-24 97 21 92.