Rookworsten

Het bericht van de Toldijkse vleesboerderij Garritsen op de sociale media kwam niet uit de lucht vallen: de rookworsten van Gerrit Heezen waren tijdelijk uitverkocht. De vraag naar deze toch al befaamde worsten was ineens ontzettend gestegen, daarbij was de worstenmaker dagenlang druk geweest met het uitdelen van handtekeningen. Geen paniek, de voormalig kroegbaas – café Heezen in Steenderen was zijn thuis – had zich inmiddels weer richting ‘worstkeuken’ begeven, binnen enkele dagen zou er weer voorraad zijn.

Dat er ineens zoveel extra vraag was naar deze rookworsten had alles te maken met de uitzending van het televisieprogramma BinnensteBuiten op de laatste vrijdag van februari. Daarin was een prachtige reportage over Gerrit en zijn rookworsten te zien. Hier thuis was de uitzending vooraf uitgebreid aangekondigd, tien over zeven! Nee, niet op Omroep Gelderland, op NPO2! Ik ben de bewuste avond iets te laat terug van mijn wandeling, maar val erin op het moment suprême: het maken van de rookworsten.

Direct in het oog springt de blinkend schone en zeer professioneel ingerichte keuken waarin Gerrit zijn werk doet. Zijn ‘hobby’ noemt hij het zelf, jarenlang had hij zijn rookworstmakerij in het Steenderense pand waarin ook zijn café was gevestigd. Na de overname van die horecazaak begin vorig jaar moest hij op zoek naar een nieuwe locatie voor het rookworst maken. Die vond hij dus in Toldijk, in deze ‘worstkeuken’, alleen van het woord al spat het ambacht af.

Gerrit – hoofdnetje op, handschoentjes aan, witte jas – maakt de rookworsten met grootvaders recept, stopt er een bak pure liefde in, hangt de worsten op in een kar en rookt ze vervolgens in een kast, op houtwol van eikenhout. De verslaggeefster van dienst maakt het proces van A tot Z mee. Ze geniet ervan, net zoals Gerrit: ‘Als je er liefhebberij in hebt, is dit gewoon geweldig, hier kan ik van glunderen’, vertelt hij. En even later: ‘Nu zijn ze klaar. Dit is rookworst.’ 

Wat is dit mooi om te zien. Online kijk ik terug wat ik gemist heb. Dat Gerrit vertelt hoe hij als klein jochie zijn vader hielp in de slagerij, hoe hem dit in het bloed zit. De uitzending eindigt in het café met door de verslaggeefster gemaakte stamppot, uiteraard met rookworst. Met een groot glas speciaalbier proost zij met Gerrit. Bij ons in de woonkamer zijn we ervan overtuigd: die gaat het heel druk krijgen.

In de dagen die volgen, komen de bestellingen van heinde en verre, zo vertelt Gerrit in de regionale krant. Zijn telefoon rammelt continu, de mail is vastgelopen. Daarnaast zegt de worstenmaker bezig te zijn met de overname van een gehaktballenbedrijf. Die informatie neem ik handenwrijvend tot me. Van stamppotseizoen tot hartje zomer, laat Gerrit maar heerlijk hobbyen. Ik wil niet alleen de rookworsten, maar óók de gehaktballen. En een handtekening!