Monique Wolbert exposeert in het gemeentehuis
Werk van Hengelose kunstenares is tot eind dit jaar te zien
Door Luuk Stam
HENGELO - Alles kan en alles mag. Dat was het motto van de Hengelose Monique Wolbert (60) tijdens het maken van haar kunstserie The unbearable lightness of being: de ondraaglijke lichtheid van het leven. Zo’n vijftien van haar werken uit deze serie zijn vanaf komende donderdag tot eind dit jaar te zien in het gemeentehuis van Bronckhorst in Hengelo.
Wolbert is al bijna dertig jaar lang beroepsmatig actief als kunstenares. Exposeren doet ze sinds 1997. Er was al werk van haar te zien in Amerika en in Mexico. De zomer van 2019 bracht ze grotendeels door in Italië, waar ze al meerdere keren exposeerde. Dit keer combineerde ze haar kunst daar met het geven van yogalessen en klankschaalsessies.
Haar allereerste expositie gaf Wolbert in 1997 in het dat jaar geopende architectenbureau van haar broer Alfonso in Hengelo. “Hij zei: ‘Waarom kom je niet eens een keer van die zolderkamer af?’ Dat heb ik gedaan en dat was zo leuk. Er kwamen zulke mooie reacties op dat ik dacht: waarom ga ik dit eigenlijk niet vaker doen?”
Inmiddels werkt Wolbert allang niet meer op de zolderkamer, maar in een ruim atelier in haar achtertuin, waar ook plek is voor het geven van yoga en klankschaalsessies. Daarmee begon ze ruim tien jaar geleden, in de crisistijd. “Ik was alleen maar kunst aan het produceren, maar daar kun je niet eindeloos mee doorgaan. Het moet ook een weg vinden.”
Het maken van kunst deed ze altijd in eerste instantie omdat ze het zelf leuk vond. Een schilderij zorgde nooit direct voor inkomsten. Met de yoga en de klankschaalsessies – de tonen van de uit Tibet afkomstige schalen zorgen voor rust en ontspanning – ligt dat anders. “Daar doe ik mensen een plezier mee en dan is het ook direct afgerond”, vertelt Wolbert.
De combinatie maakt dat ze nog altijd beroepsmatig kan doen wat ze het liefst doet. Haar kunst gaat soms alle kanten op. Zo is één van de werken uit de serie die nu in het gemeentehuis komt te hangen een deel van wat aanvankelijk een veel groter schilderij was. Dat zaagde de kunstenares in zes stukken om de kleine stukjes vervolgens te bewerken.
Het grote schilderij had ze al zo ongeveer afgeschreven. Ze had er geen goed gevoel bij. “Maar bij één van die kleine stukjes had ik het ineens weer”, vertelt ze. “Ergens anders haalde ik stukjes verf en frutsels vandaan. Met knippen, plakken en scheuren vormde zich weer een soort van logisch geheel. Zo is ook het thema ontstaan: alles kan en alles mag. Ik word hier heel blij van.”
The unbearable lightness of being is ook de titel van het boek van de Tsjechische schrijver Milan Kundera en de Amerikaanse verfilming daarvan. “Het staat voor mij voor de zoektocht naar lichtheid en vrijheid in het leven”, verklaart Wolbert. “Ik mag serieus zijn en me midden in het leven voelen, maar ik mag ook uitzoomen en lachen om dat kleine lichtpuntje dat we zijn in het heelal.”