Inwoners Keijenborg blij met vernieuwde klokken, haan en wereldbol op de toren
KEIJENBORG – Donderdag 20 augustus liepen inwoners van Keijenborg uit om getuige te zijn van het terugplaatsen van de wijzerplaten met cijfers en wijzers van de Johannes de Doperkerk. Ook de torenhaan, gezegend door pastoor Scheve en de wereldbol namen hun plek weer in.
Door Liesbeth Spaansen
Tijdens de Keijenborgse Kermis in 2019 werd een start gemaakt met de donatie-actie voor de kerkklok. Ciska Gerritsen is een van de vrijwilligers die deze Actie Kerkklok bedacht. “Toen we hoorden dat er ook eigen geld nodig was voor de restauratie, dacht ik: waarom starten we niet tijdens de kermis, dan bereiken we veel mensen. We maakten daarom een kleine kermiswagen met een oproep.” Een skelter reed in de optocht mee om donaties te vragen voor de restauratie. Het benodigde geld was snel bijeen.
Klokkenmaker André Bossenbroek is gespecialiseerd in het restaureren en automatiseren van carillons en torenklokken; sinds 2009 heeft hij zijn werkplaats in Toldijk. “Ik heb opdrachten vanuit de hele wereld, maar vind het leuk dat het kerkbestuur van HH. Twaalf Apostelen mij heeft gevraagd voor deze opdracht”, vertelt hij. “Van de klok waren twee panelen verrot en moesten vernieuwd worden. De overige twee zijn gerestaureerd. De oude cijfers en wijzers zijn opgeknapt en opnieuw belegd met bladgoud.” Op 33 meter hoogte en in een laadbak van de hoogwerker van Kamphuis brachten de specialisten de gerestaureerde onderdelen op hun plek.
'Fijn dat we
straks weer
kunnen zien
hoe laat het is'
Pastoor Scheve is trots op de toren. “Ik ben blij dat de klok weer terug is, de oude was echt op. De houten plaat boven de ingang was verrot, het hout kwam naar beneden vallen. Ik moet er niet aan denken dat daar iemand onder had gestaan”, vertelt hij. “De Actie Kerkklok heeft voldoende geld opgebracht om de klokken, maar ook de haan en wereldbol te restaureren. Dat komt ook omdat de inwoners van Keijenborg erachter stonden.”
Dat de Keijenborgers blij zijn dat de klok weer terug is, bleek die ochtend wel. Er was volop belangstelling voor de werkzaamheden. Ook de gasten van de Keijkamer verplaatsten zich naar de Pastoor Thuisstraat (Pastoor Thuis spande zich in voor de bouw van de kerk in 1931). Bij de geschonken koffie of thee werd een broodhaantje geserveerd.
Na twee panelen te hebben geplaatst ging de wereldbol naar boven. Die bevat een brief voor de volgende generatie waar de reden van deze restauratie wordt beschreven en hoe deze tot stand is gekomen.
Pastoor Scheve keek naar boven. “Het is wel hoog, 33 meter. Bij de St. Jan in Zutphen ben ik wel naar de toren gegaan en die is 30 meter hoger.” Hij mocht de haan vanaf de grond zegenen.
Wie wel naar boven ging in de bak van de kraan was inwoner van Keijenborg, oud-wethouder van Bronckhorst en nu vicevoorzitter van het kerkbestuur Paul Seesing. Met witte handschoenen, het bladgoud is niet bestand tegen warme handen, nam hij de haan in handen. Pastoor Scheve werd tijdens het zegenen van de haan met gebed en wijwater geassisteerd door Herman Heuver, bestuurder van de Parochie HH. Twaalf Apostelen met de portefeuille gebouwen, die speciaal voor deze gelegenheid uit Zutphen was gekomen.
Na de zegening sprak de pastoor de aanwezige Keijenborgers toe: “Beste mensen, de haan wijst alle kanten op. Naar het oosten, in de richting waar de kerk staat van oudsher, het zuiden, het noorden en het westen. Als wij uit Keijenborg vertrekken en we komen weer richting Keijenborg zien we vaak als eerste onze vertrouwde toren en kunnen wij zeggen: ‘we zijn weer behoedzaam thuisgekomen’.” Hij sloot de plechtigheid af met een zegeningsgebed.
Op het
moment dat
Paul Seesing
de haan op
de toren
plaatst klinkt
groot applaus
Dan gaat Paul Seesing in de bak naar boven. Op het moment dat hij de haan op de toren plaatst klinkt groot applaus. Een belangrijk moment voor de geloofsgemeenschap waar inwoners van Keijenborg, Velswijk en enkele uit Zelhem bij horen. “Het is fijn dat we straks weer kunnen zien hoe laat het is”, zegt Alwien Seesing, de vrouw van Paul. “Dat heb ik wel gemist.”
Meer foto’s staan op Achterhoekfoto.nl