‘Ons eetcafé past nu beter in het landschap’
Eetcafé De Veldhoek heeft nieuwe look na flinke verbouwing
Door Luuk Stam
HENGELO - Het plan ontstond al voor de coronatijd, de uitwerking ervan kwam door de ontstane situatie in een stroomversnelling. Al het personeel van eetcafé De Veldhoek hielp in de afgelopen maanden mee met de aanpassing van met name de buitenzijde. De één sjouwde, de ander schilderde en schuurde. Het resultaat is een eetcafé met geheel nieuwe en landelijke look, compleet met een karakteristieke houten veranda.
Deze vernieuwing stond al heel lang op het verlanglijstje van eigenaresse Ellis Garritsen en haar vriend Don Veenhuis, die naast zijn werk als ongediertebestrijder veel meehelpt in de zaak. Als ze met gasten over hun eetcafé aan de praat kwamen, dan noemden zij de aanblik vaak als verbeterpuntje. “Dan was het van: ‘Het eten is hier lekker en de bediening doet het goed, maar de uitstraling is toch wat minder.’”
Wie hier tot voor kort passeerde, zag een modern ogend pand met vooral heel veel glas en opvallende blauwe palen aan de voorzijde. Een overkapping met terrasruimte was er wel, maar heel beperkt. “En met al dat glas had het een futuristische aanblik”, vindt ook Veenhuis. “Als ik zelf ergens op vakantie ben, dan fiets ik zoiets ook voorbij. Dan zoek ik iets authentieks en sfeervols, een mooi verbouwd boerderijtje ofzo, maar niet zoiets als dit.”
Daar moest verandering in komen en dus gingen ze aan de slag. Binnen is – op nieuw meubilair na – niet heel veel veranderd. Buiten zijn de blauwe palen weggewerkt in het hout, is het straatwerk volledig vernieuwd en is de overkapping nu zo groot dat er heel wat gasten droog buiten kunnen zitten. “En aan de wegzijde houdt het ook de zon tegen”, zegt Veenhuis. “Daardoor wordt het binnen in de zomer niet meer zo warm.”
Een groot deel van de verbouwing deden ze zelf. Veenhuis dacht helemaal uit hoe het moest worden. Zijn vriendin had tot halverwege geen idee. “Ik had wel tekeningen gezien, maar dat zegt me dan nog niet zoveel”, vertelt Garritsen. “Ik dacht: ik laat het maar aan Don over, dan komt het wel goed. En het is prachtig geworden, nog mooier dan dat ik had durven dromen.”
De reacties zijn nu al lovend. “Er komen nu mensen – ook vakantiegangers – die zeggen van: ‘We komen hier al tien jaar en we zijn hier regelmatig met de fiets en met de auto langsgekomen, maar we wisten helemaal niet dat je hier zo goed kon eten’”, vertelt Garritsen. “Het nodigde van de buitenkant gewoon niet uit. Nu is het aangezicht een stuk gezelliger en gemoedelijker. Het past beter in het landschap.”
Vanwege de coronamaatregelen is de nieuwe start noodgedwongen een voorzichtige, maar Garritsen en Veenhuis zijn al blij dat ze weer open zijn. Al liepen de afhaalmaaltijden in de voorbije periode ook als een trein. “We hadden dagen dat er 120 hoofdgerechten de deur uitgingen”, vertelt Garritsen. “Van biefstukpuntjes tot zalm en varkenshaas. Dat was wel heel fijn, toch ook een soort gunfactor.”
De horecaonderneemster is vastbesloten om haar zaak ook door deze lastige tijd te loodsen. “Ik ben ermee opgegroeid”, vertelt de dochter van de in 2018 overleden Albert Jan Garritsen (Appie Happie). Samen met zijn toenmalige vrouw Hannie begon hij hier in 1978 de cafetaria en een jaar later het café. Door de jaren heen bouwde de zaak zich steeds verder uit.
Voor Ellis Garritsen is het haar thuis. “Als kind speelde ik hier in de speeltuin met kinderen die overal vandaan kwamen”, vertelt ze. “Er komen hier mensen die mij al mijn hele leven kennen. Dat gemoedelijke, het ons kent ons, dat vind ik mooi. Ik heb stage gelopen bij andere horecabedrijven, maar ik kom altijd weer terug naar dit kleinschalige. Het is mijn leven.”