Regen
De vader van één van mijn oud-klasgenoten had een boerenbedrijf. Op zijn kantoor maakten zijn zoon en ik in onze middelbare schooltijd samen heel wat werkstukken. Daarbij viel mijn oog altijd op een scherm waarop je kon zien of er regen aankwam. Ik snapte waarom. Een boer moest voor zijn werk natuurlijk weten wanneer er water uit de lucht viel. Voor mij was het ook best handig. Ik kon zien of ik droog naar huis kon fietsen.
Thuis vertelde ik over dat scherm en over de buien die de ene keer wel en dan weer niet voorbijdreven. Je kon ze vaak al zien als ze nog boven Duitsland waren. Het was een mooi systeem. Ik had geen idee hoe het precies werkte en het moet destijds ook wat futuristisch hebben geklonken, maar inmiddels weten ze thuis precies wat ik toen bedoelde. Buienradar is gemeengoed geworden. De app heeft al menig nat pak voorkomen.
Deze zondag is het weer zo’n dag waarop de app overuren maakt. Er komt regen, maar wanneer en hoeveel? De situatie verandert steeds iets. ‘Het rode gaat hier net langs’, is een veelgehoorde kreet, maar deze middag lijkt het erop dat we toch de volle laag gaan krijgen. Na weken met vooral veel droogte voorspelt de app nu lang aanhoudende regenbuien met een gemiddelde tot 90 millimeter per uur. Dat is standje overstroming.
Het lijkt nog zeker een uur te duren voordat het losbarst en dus besluit ik halverwege de middag nog een wandeling te maken. Even twijfel ik of ik een jas mee zal nemen. We hebben net hiervoor nog buiten koffie gedronken en het is broeierig warm. Wat dat betreft is een jas niet nodig. Ik ga eerst zonder, maar keer al snel om. Toch maar meenemen. Stel je voor dat de Buienradar het net niet helemaal goed heeft. In zo’n bui kan het flink afkoelen.
Een half uur later blijkt het meepakken van mijn jas de beste keuze van de dag. De regen komt sneller dan verwacht. Terwijl ik langs een camping in het buitengebied loop, gaan de hemelsluizen open. Ik zet mijn capuchon op en hoor het water als op een tentdoek neerkletteren. De regen spoelt de lucht schoon. De natuur oogt als nieuw. Ik vind het heerlijk. Het regent zo hard dat de auto's op de Vordenseweg vaart minderen. Toch komen we hier zeker niet aan de 90 millimeter. ‘Het rode’ trekt langs ons heen.
Ondertussen varen ze in Groenlo met een kano door de straten. Een paar uur later haalt Laag-Keppel het NOS Journaal. Een boer uit de buurt vertelt op Facebook dat hij eindelijk eens een zondagavond vrij heeft omdat hij niet met de haspel aan de slag hoeft. En ik weet zeker dat de vader van mijn oud-klasgenoot ook goedkeurend naar buiten zit te kijken. Soms hoef je naar geluk niet ver te zoeken. Soms valt het gewoon uit de lucht.