Mondkapje
Het kwam door het zonlicht, denk ik. Dat heeft iedereen weleens toch? Dat je ineens in de felle zon kijkt en dat je dan moet niezen. Nou, dat had ik dus. Ik kwam uit een vrij donkere parkeergarage gelopen, de zon scheen eindelijk weer een keer en toen moest ik niezen. Twee keer achter elkaar. De eerste keer in mijn hand. Dom en niet hygiënisch, dacht ik direct. En dus deed ik het de tweede keer zoals ik het op het nieuws had gezien; in de elleboog.
Het leed was al geschied. De mevrouw die vlak voor me liep, keek achterom en wierp me een blik toe alsof ik een pistool op haar stond te richten. Haar ogen straalden angst uit. Haar lichaamstaal verraadde dat ze het liefst heel hard weg zou rennen. Om de spanning niet nog verder te laten oplopen, bleef ik bij het stoplicht een stukje bij haar uit de buurt staan. Het duurde een eeuwigheid voordat het licht op groen sprong.
Ik moest denken aan de vraag die een kameraad een maand geleden stelde. Hij zat toen in Vietnam. Hij vroeg of er hier in de Achterhoek op straat al mondkapjes te zien waren. Daar moest ik om lachen. Mondkapjes in de Achterhoek? Natuurlijk niet. Daar zijn we hier veel te nuchter voor, dacht ik. Hij vertelde dat hij daar in het land ten zuiden van China zo ongeveer de enige was die nog zonder liep. Dat vond ik best opmerkelijk. Ik had niet het idee dat er hier ook maar iemand was die zich er heel druk over maakte.
Daar is wel iets in veranderd. Een maand geleden was het nog een ver-van-ons-bed-show, maar van wereldnieuws is het Coronavirus nationaal nieuws, regionaal nieuws en zelfs lokaal nieuws geworden. Gehoord in Doetinchem: 'Het is al in Hengelo!' Het lijkt een kwestie van tijd totdat in vele buurtapps het eerste geval in de straat wordt gemeld. Of misschien wel niet eens meer. Een griepje gooi je ook niet in de buurtapp.
Met een mondkapje heb ik hier in de regio nog altijd niemand zien lopen. Een andere kameraad die veel heeft gereisd, vertelde dat niezen in het openbaar zonder dat je een mondkapje draagt in veel landen als zeer asociaal wordt ervaren. Zo'n ding draag je niet alleen om jezelf te beschermen, maar vooral ook om te voorkomen dat je een risico vormt voor een ander. Het zal bij het verlaten van een parkeergarage ongetwijfeld heel wat boze blikken schelen.
De handgel blijken we hier al wel volop te gebruiken. Die vliegt momenteel de winkels uit. Met voorzorgsmaatregelen nemen is uiteraard ook niets mis. Toch houd ik me graag vast aan regel 1 bij Corona; geen paniek. Ik was dan ook blij toen ik las dat bewoners op De Bleijke nuchtere Achterhoekers zijn, die zich geen zorgen maken. Ik hoop dat die nuchterheid ook in de komende weken de boventoon zal blijven voeren. Dat lijkt me het meest gezond.