Hermien neemt afscheid van ‘haar’ gordijnen
Gordijnen- maakster Hermien Dekkers (66) van Vordense woonwinkel Helmink gaat met pensioen
Door Luuk Stam
VORDEN – Een vakvrouw is ze. Daar kan eigenaar Jeroen Helmink heel kort over zijn. Met Hermien Dekkers vertrekt er na bijna 34 jaar een trouwe en zeer gewaardeerde kracht uit zijn Vordense woonwinkel Helmink Wonen en Keukens. Eentje die niet vervangen wordt, want als Dekkers volgende week met pensioen gaat, verdwijnt hier het ambacht van gordijnenmaakster. Vanaf nu wordt dit werk uitbesteed.
De 66-jarige Dekkers had boven de winkel aan de Zutphenseweg – in wat ooit de woonkamer van huize Helmink was – haar eigen werkruimte, compleet met naaimachines, een lockmachine en een strijkplank. Aanvankelijk deed ze haar werk nog een verdieping hoger, op de zolderkamer. “Daar was het zomers niet uit te houden!”, blikt ze terug. “Daarna kreeg ik het mooiste plekje van de hele zaak. Met airco! En ik had m’n radiootje, wie deed me wat?”
Eind jaren tachtig ging de zelf in Vorden woonachtige Dekkers hier aan de slag nadat ze eerder voor een atelier in Zutphen had gewerkt. Bij Helmink werkte ze in de beginjaren met nog twee andere gordijnenmaaksters. Uiteindelijk bleef ze alleen over. Met muzikale ondersteuning en met een – door de grote ramen – prachtig zicht op het Vordense straatbeeld maakte Dekkers vele gordijnen klaar.
De stof voor die gordijnen kwam op grote rollen binnen. Vervolgens ging Dekkers aan de slag met knippen, uitmeten en naaien. “Je begint aan iets voor een klant en je maakt het ook helemaal af”, vertelt ze. “Dat heb ik altijd heel mooi gevonden. Het is heel anders dan bij een groot bedrijf, waar je achter elkaar staat en waarbij de gordijnen worden doorgeschoven. Dan doe je de hele dag hetzelfde.”
Het werk nam door de jaren heen af. Er kwamen meer mogelijkheden zoals luxaflex en andere zonwering. Lang niet overal hingen nog gordijnen voor de ramen. “Qua stoffen is het ook heel erg veranderd”, blikt Dekkers terug. “Vroeger had je veel van die grof geweven stoffen, later kreeg je de mooiere fijnere stoffen en nu heb je ook veel de in-betweens, tussen vitrage en gordijnen in.”
Als Dekkers één minpuntje aan haar werk moet opnoemen, dan is het dat ze het eindresultaat van haar werk nooit in het wild kon aanschouwen. “Dat vond ik wel eens jammer”, klinkt het. “Dan had je hele speciale gordijnen gemaakt en dan dacht ik: zelf zou ik ook wel eens willen kijken hoe dat daar kwam te hangen. Dat hadden die jongens natuurlijk wel, die overal binnenkwamen om het af te leveren.”
Dekkers werd ruim dertig jaar geleden aangenomen door Arnold Helmink, de opa van Jeroen Helmink. “Als klein jongetje kwam ik hier al om wat mee te helpen”, vertelt de huidige eigenaar. “Al die mensen uit die periode, die gezichten zie ik nog zo voor me. En Hermien liep hier toen dus ook al rond. Ik weet niet anders. Ze hoort zo ongeveer bij de inboedel. Het zal best vreemd zijn als ze er straks niet meer is.”
Hoewel de mogelijkheden bij de Vordense woonwinkel onveranderd blijven, zal de flexibiliteit door het vertrek van Dekkers wel wat afnemen. “Als gordijnen bij het ophangen te kort of te lang bleken, kwamen de jongens ermee terug en ging Hermien er vaak direct mee aan de slag”, vertelt Helmink. “Dan konden we het soms dezelfde dag nog opnieuw leveren. Dat zal straks wat meer tijd kosten.”
Ook heel specifieke opdrachten zullen lastiger worden. Zo kreeg Helmink onlangs de vraag om een klamboe van vitragestof te maken, die precies op een frame boven een bed moest passen. “Ik zag dat niet meteen zitten”, bekent de ondernemer. “Maar Hermien wilde niet opgeven en ze kreeg het voor elkaar. We kregen grote complimenten voor het eindresultaat.” De hoofdrolspeelster blijft er nuchter onder: “Ja, dat vond ik mooie uitdagingen.”
Helemaal los zal Dekkers haar werk nooit kunnen laten. Het oog heeft ze er nou eenmaal voor. “Als ik bij iemand thuis kom en de gordijnen hangen niet goed, dan moet ik me inhouden”, vertelt ze. “Of ik het werk ga missen? Nou, dat niet. Een keer is het ook mooi geweest. De collega’s en de gezelligheid, die ga ik wel missen. En ik heb gezegd dat ze me altijd mogen bellen, mocht er eens iets misgaan. Geen enkel probleem.”
De laatste werkdag van Hermien Dekkers is op donderdag 25 juni. Vanwege de coronamaatregelen is er geen receptie. Om haar afscheid toch een feestelijk tintje te geven, staat er voor klanten van de woonwinkel deze hele dag (tot 15.00 uur) een drankje klaar.
