Dry January
Voor mij was het geen goed voornemen, maar toen een vriend mij vertelde dat hij aan Dry January deed en ik erachter kwam dat ik – na een ietwat valse start – ook al een heel eind op weg was, besloot ik mee te doen. Een maand lang geen alcohol drinken, dat moest te doen zijn. De decembermaand was er eentje geweest met links en rechts flink wat alcoholische consumpties dus het was geen straf om het even wat kalmer aan te moeten doen.
De eerste uitdaging liet niet lang op zich wachten. Ik had nog niet besloten om mee te doen aan deze alcoholvrije maand of ik had een afspraak die geheel in het teken stond van bier. Voor de krant maakte ik een verhaal over barman Nick van café De Tol in Zelhem, de nummer zeven van het NK biertappen. Voor de foto moest er uiteraard een biertje getapt worden. "Drink jij 'm op?", vroeg hij mij.
Afgelopen week had ik weer een afspraak waarin alcohol een hoofdrol speelde, alleen was er nu nergens bier te bekennen. Hier ging het om voorlichting voor middelbare scholieren. "Ik vind het hypocriet", zei een jongen over het feit dat alcohol in onze maatschappij veel meer geaccepteerd is dan het gebruik van softdrugs.
Ik moest denken aan de uitwisseling met Ibiza op de middelbare school. De Spanjaarden sloegen steil achterover toen ze zagen dat wij meer dan twee biertjes dronken, maar gingen wel stiekem naar de coffeeshop. Blowen deden ze thuis ook, in de kelder. Dat hadden hun ouders zogenaamd niet door, ook al hing de lucht door het hele huis.
Een andere scholier zei dat zijn opa ooit direct was gestopt met roken toen hij hoorde dat je er ziek van kon worden. Logisch, vond ik. Aan de andere kant; ook over de gevolgen van alcohol wordt steeds meer bekend, maar we drinken vrolijk door. En een reclamespotje voor sigaretten is nu ondenkbaar, maar bier wordt nog volop aangeprezen.
Zo'n leven zonder alcohol heeft het bekende rijtje voordelen; je slaapt beter, voelt je fitter, valt af en bespaart geld. Ondertussen staat er in de schuur wel een 4-pack speciaalbier dat zich afvraagt wat er in godsnaam aan de hand is. Daarnaast ben ik de hele maand nog niet in het café geweest en toen zaterdag de finale van het stratenvolleybaltoernooi was afgelopen en iedereen zich naar de kantine verplaatste, ben ik uit voorzorg snel vertrokken.
Dat had er ook mee te maken dat er een verlate nieuwjaarsborrel met vrienden gepland stond. Eén van de jongens had allerlei speciaalbiertjes in huis gehaald. "Ik drink alleen water", zei ik. "Dry January…" Hij keek mij met grote ogen aan. "Had dat dan even gezegd!" Daar had hij natuurlijk gelijk in. Aandachtspuntje voor volgend jaar. Misschien kan ik het komend weekend goedmaken. Dan is het februari.