Lief Slingeland
Met dit gedicht wil ik hulde brengen aan fijne mensen in het wit,
die zich om medemens bekommeren als 't gezondheidstechnisch tegenzit.
Het gaat natuurlijk om gezondheid. Dat staat op nummer één, altijd.
Maar waar men ook op let, vermoed ik, is op geduld en vriendelijkheid.
Ik ondervond het aan den lijve: bij 't Slingeland, in mijn optiek,
laat men de mens goddank centraal staan. Het is hier geen geneesfabriek.
Niet slechts door artsen, specialisten, maar echt door heel het personeel
word je er met respect bejegend en daarmee zeg ik niets te veel.
Of je in 't Slingeland patiënt bent of kom je er maar op bezoek,
je kunt het om je heen bespeuren: de warmte van de Achterhoek.
Om zieke mensen te genezen, dat is hier de primaire taak.
Helaas is dat niet altijd mogelijk en dat wordt dan een droeve zaak.
Gelukkig gaat het meestal wèl goed en gaan patiënten blij naar huis
en zijn daarna soms stukken guller voor Hartstichting en Rode Kruis!
U snapt dat ik, die dit hier opschrijft, het Slingeland goed hart toedraag;
mijn hart dat zij ooit kloppend hielden en nog steeds klopt tot na vandaag.
Om met een kwinkslag af te sluiten: Lief Slingeland hoort expliciet
tot topklasse in de geneeskunst. Zelfs Lourdes zinkt daarbij in 't niet!
André van Alphen
Zuivelweg 5A, Hengelo Gld.