'In 1979 bedroeg het uurloon 9 gulden bruto'
Dijkman Bouw huldigt drie jubilarissen
Door Eric Klop
WARNSVELD – Bij Dijkman Bouw in Warnsveld is het goed gebruik om de bouwvakvakantie in te luiden met een drankje en een hapje voor het personeel. Het gezellig samenzijn, waarbij ook de partners van de medewerkers welkom zijn, ging afgelopen vrijdag gepaard met de huldiging van een drietal jubilarissen: Gerben Mullink, die 25 jaar aan de firma verbonden is, en Martin van Hardeveld en Hans ter Maat, beiden goed voor een 40-jarig dienstverband.
Oprichter en voormalig directeur Jan Dijkman zal het woord richten tot de mannen die een pluim verdienen vanwege getoonde trouw en inzet. Kerels waarop je kunt bouwen. Maar niet nadat zoon en opvolger Jos aan de vooravond van de 'bouwvak' de loftrompet steekt over de eerste helft van 2019. "We hebben meer omzet gedraaid dan onlangs in een heel jaar." De mededeling, wel of niet al bekend, gaat er bij de mensen in als koek. Net als een tapbiertje en straks de vleesdelicatessen die reeds gaar worden gegrild op de ruim bemeten barbecue buiten. Overdekt, dat wel. Het giet pijpenstelen…
De donkere regenwolken aan het zwerk kunnen Jan Dijkman er niet van weerhouden de drie jubilarissen in het zonnetje te zetten. Gerben Mullink om te beginnen, de man die al 25 jaar rustig zijn gangetje gaat om ontelbare kleinere klussen dicht in de buurt te klaren. Onderhouds- en klantenwerk, variërend van een nieuwe deurkruk tot de reparatie van een plafonnetje. Net 45 is ie nu, dus nog eenzelfde periode te gaan? Ik zou het niet erg vinden", zegt de 'zilveren' Vordenaar naderhand. "Maar ik denk dat mijn pensioen eerder komt. Het verandert echt wel weer."
Martin van Hardeveld en Hans ter Maat zijn 40 jaar bij Dijkman Bouw in dienst. "Dat is tegenwoordig best wel bijzonder", speecht Dijkman sr. Hij kijkt terug op 1979. "Hinault won de Tour, Groot-Brittannië kreeg met Margareth Thatcher z'n eerste vrouwelijke premier, ik was 29, Jos 3, Martin 18 en Hans 22. Het uurloon bedroeg 9 gulden. Bruto! En we werkten met zes man, allen meegekregen nadat we bouwbedrijf Addink hadden overgenomen. Martin was de zevende medewerker. Maar de eerste die ik zelf aan heb mogen nemen. Ik ben in het begin wel eens bij zijn vader geweest. Dan was er wat bij te praten… Uiteindelijk bouwde 'de timmerman die aanvankelijk ook metselde' serieus woningen alsof het niets was. Dat moeten er inmiddels zo'n 450 zijn. En Martin is nog steeds niet klaar."
Gelijktijdig met Martin van Hardeveld nam Dijkman nóg een nieuwe, jonge medewerker aan. Hij pakt er een knipsel bij. Uit de krant van 9 april 1979. Een bericht dat melding maakt van een 19-jarige motorrijder uit Zutphen die nabij Geesteren is verongelukt. Daags na zijn indiensttreding bij Dijkman Bouw. "Dit zijn nare dingen die veertig jaar later nog steeds indruk maken. Slechte tijden gingen gelukkig hand in hand met goede. Mooie opdrachten, 96 man personeel tijdens de hoogtijdagen rond 2002, bedrijfsuitjes naar Parijs, Winterberg en Berlijn."
Ook jubilaris Hans ter Maat (62) maakte ze mee, hoewel hij eigenlijk korter voor Dijkman werkt. Hij kwam rond de eeuwwisseling mee met de overname van Boezewinkel in Brummen. "Zijn dienstverband bleef in tact. En toen beide bedrijven weer uit elkaar gingen bleef Hans bij ons. Eerst vooral als metselaar, later ook voor het betere timmerwerk en wat verder zoal aan afwerking geklaard dient te worden. Altijd goedgemutst en vrolijk." Waarop Jan Dijkman hem en collega Martin de officiële erkenning van Bouwend Nederland uitreikt: 'de gouden erespeld met briljant'. Gerben Mullink moet daar nog vijftien jaar op wachten. Wel krijgt hij, evenals de twee andere jubilarissen, een prettig gevulde envelop overhandigd. En de dames nemen een bloemetje in ontvangst.
Inmiddels is het buiten opgehouden met hard gieten. Het stortregent nu. De pintjes uit de tap smaken er niet minder om. Feest en vakantie! En het handige afdak zorgt ervoor dat de barbecue niet in het water valt.
Britse realisten in Museum MORE
GORSSEL - Museum MORE organiseert dit najaar de grote overzichtstentoonstelling For Real. Met 75 werken van maar liefst 35 kunstenaars zet het museum het beste, meest fascinerende en onverwachte van de Britse schilderkunst uit het interbellum in de spotlights. De tentoonstelling is te zien van 15 september 2019 tot en met 5 januari 2020.
Een zorgvuldige selectie van topwerken schetst een divers en fantastisch beeld van de artistieke ontwikkelingen aan de andere kant van Het Kanaal in de roaring twenties en dirty thirties. Verwant aan het internationale neorealisme maar soms ook onmiskenbaar Brits. Elegante stiff-upper-lip portretten, naïeve working-class taferelen, roerloze landschappen en stadsgezichten, vervreemdende stillevens maar ook expressieve, intense werken. Maak kennis met vergeten society-grootheden zoals Meredith Frampton en Gerald Leslie Brockhurst of war painter Christopher Nevinson en de uitzonderlijke Stanley Spencer. Ook blijken er opvallend veel vrouwelijke kunstenaars op hoog niveau actief te zijn geweest, onder wie Dod Procter, Hilda Carline, Winifred Knights en de zusters Zinkeisen. Met tientallen bruiklenen uit prestigieuze collecties van onder andere Tate, National Portrait Gallery, National Galleries of Scotland, The Ashmolean Museum, Royal Academy of Arts, Ferens Art Gallery, Stedelijk Museum Amsterdam en internationale particuliere collecties.