'Hummelo, het was weer magnifique'
HUMMELO - Het enige stukje Frankrijk dat ik ken is de hoofdstad Parijs. Tijdens een stedentrip van zeven dagen had ik ruimschoots de tijd om de stad een beetje te leren kennen. Andere delen van Frankrijk zijn mij onbekend. Desondanks voelde het afgelopen zaterdag in Hummelo alsof ik werkelijk de grens van Frankrijk was gepasseerd. Vive La France Hummelo, een Frans evenement in Nederland of een Nederlands festival in Frankrijk? Gezien de warme zomerse weersomstandigheden en het complete Franse sfeertje zou je bijna in de war raken..
Door Janette van Egten
Bij het binnenrijden van Hummelo wapperen de Franse vlaggen sierlijk in de wind. Verkeersregelaars en parkeerwachters leiden alles vlot in goede banen. Voor mijn gevoel is de belangstelling dit jaar wederom toegenomen, het is om 11.30 uur al een gezellige drukte. Franse chansons bereiken mijn oren, heerlijke etensgeuren mijn neus. de Dorpsstraat is feestelijk versierd en hier en daar zie ik al mensen sjouwen met hun zojuist bemachtigde brocante spulletjes. Er zijn maar liefst negentig professionele brocanteurs met uiteenlopende specialisaties aanwezig. Ik hou ervan, de oude Louvre deuren, verweerde spiegels en grote zinken teilen. Behalve gebruiksvoorwerpen zijn er ook kramen vol prachtige en romantische dameskleding en allerlei streekproducten.
Bij Hotel Café Restaurant de Gouden Karper scoren we een plaatsje op het terras onder de eeuwenoude kastanjebomen. Dat is nog makkelijker gezegd dan gedaan. Logisch, want wie wil hier nou niet van een drankje genieten, heerlijk in de schaduw omringd door Franse vlaggetjes en vazen vol zonnebloemen. Genietend van de verse appeltaart met slagroom hoor ik om me heen veel verschillende talen. Vlaams, Duits, Frans en natuurlijk dialect. Het maakt dat je bijna zou vergeten dat je in Achterhoekse streek bent. Heel veel bezoekers daarentegen weten maar al te goed dat ze in het dorp zijn waar dat beroemde standbeeld nog niet zo lang geleden is onthuld, er worden dan ook massaal foto's gemaakt met de mannen van Normaal.
In en rondom de dorpskerk van Hummelo (neogotische zaalkerk uit 1838) is de kunstfair, de Montmartre van Hummelo. Ook hier worden vrolijke Franse chansons gezongen door het duo Pierre et Gerdy. Achter de kerk, onder de Lindebomen, is het heerlijk vertoeven. Voor de kerk dit jaar een (opgeblazen) eerbetoon aan Normaal: Bertus op zien Norton en Tinus op de BSA. Behalve deze twee motoren staan er ook her en der mooie oude Citroën 2CV's geparkeerd. Mijn vader had vroeger ook zo'n 'lelijke eend', een rode. Het roept nog altijd herinneringen op naar vervlogen tijden, net als bij zovelen. Er is echt enorm veel te zien en te bewonderen. Al wandelend kom ik verschillende straatartiesten tegen, De rondlopende goochelaar John Negenkerken en ganzenhoeder Jurgen Baan zorgen voor veel bekijks.
Orgue de barbarie heeft inmiddels een schare vaste fans, sommigen zitten dan ook al reikhalzend op haar meezinguurtje te wachten. Met haar kleine draaiorgel speelt en zingt Xandra Storm bekende Franse chansons. Ik behoor ook tot die schare fans, en geniet dan ook van het optreden. Op dat moment zingt ze toevallig even samen met Yolanda Tangelder. Dit jaar wordt ze ook nog eens vergezeld door Parijse vrienden, zangeres Malene Lamarque en accordeonist Fanchon. Het is ruim na 16.00 uur als ik het terrein verlaat, vele momenten vastgelegd op camera. Ik heb weer enorm genoten van dit unieke evenement. Hummelo, het was weer magnifique!
Voor meer foto's, zie pagina 14 en www.achterhoekfoto.nl