Uitkijkpunten
Bekijk de Achterhoek eens anders. Nee, dat is geen slogan uit een VVV-campagne, het is een oproep die ik zojuist zelf heb bedacht. En ik bedoel het ook nog letterlijk ook. Sinds enige tijd kun je namelijk onze streek, of althans een deel daarvan, op een niet alledaagse manier bekijken. Van bovenaf. En daarvoor hoef je niet eens in een vliegtuig te kruipen.
Dit voorjaar hebben we er twee uitkijkpunten bij gekregen. Op de Needse Berg staat tegenwoordig een prachtige uitkijktoren en van de Naober18, de bouwers van de nieuwe N18 dus, kregen we als regio een cadeautje in de vorm van een….. Tja, wat is het eigenlijk, die Stokkersbarg. Is het een heuvel? Nee, in ieder geval geen gewone heuvel. En ondanks de naam mag je het ook geen berg noemen, vind ik. Misschien dan een piramide? Ja, hij heeft wel die vorm. Maar iedere Egyptenaar lacht zich slap over de vergelijking met de 'echte' piramides.
Vooruit, laten we het dan toch maar op een berg houden. Tenslotte kent onze streek wel meer molshopen die geheel ten onrechte berg worden genoemd.
Bij Neede is een van die bultjes te vinden. Niet meer dan 33 meter boven zeeniveau, dus de naam berg is echt niet verdiend. Desondanks heb je als je er tegenop bent gefietst een prachtig uitzicht over een deel van de omgeving. Als die verdomde maïs tenminste nog niet zo hoog is. Maar sinds kort kun je over die maïs heen kijken. Dankzij de uitkijktoren die er is neergezet en die het hoogste punt van de Needse Berg zomaar op 47 meter boven zeeniveau heeft gebracht. (Juist, dat hebt u goed uitgerekend. De toren is precies veertien meter hoog).
De uitkijktoren, overigens een prachtig, helemaal in hout uitgevoerd bouwwerk, werd aangekondigd als de nieuwste toeristische attractie van Neede. Aanvankelijk moest ik daar een beetje om lachen, maar ik heb inmiddels wel gemerkt dat er inderdaad elke dag heel veel mensen naar boven klimmen om van het uitzicht te genieten. Dat zullen wel niet allemaal toeristen zijn, maar toch. De toren is in ieder geval een attractie.
Met de Stokkersbarg ligt dat anders. Voor zover ik het heb kunnen zien (en ik kom er toch heel vaak langs) klimmen nog niet zo gek veel mensen langs het spiraalvormige pad omhoog. Terwijl toch ook daar het uitzicht fantastisch is.
Dat was het trouwens nog niet, toen die piramide langs de N18 net af was. Mijn lief en ik hoorden bij de eersten die er, als onderbreking van een fietstochtje, bovenop klommen. We werden zwaar teleurgesteld. Met onze drie meter vier-en-twintig (bij elkaar opgeteld) waren we niet lang genoeg om over de rand heen te kijken. Nou ja, als ik op mijn tenen ging staan lukte het net. Maar dat hou je nu eenmaal niet zo heel lang vol.
Vorige week ben ik, in wat je een opwelling van naastenliefde zou kunnen noemen, nogmaals naar de Stokkersbarg gereden. Deze keer in de auto. Met in de achterbak een oud caravantrapje, dat ik wel wilde afstaan aan alle niet al te lange, maar wel nieuwsgierige toeristen en streekgenoten. Het trapje ging weer mee terug naar huis.
Het uitkijkpunt was inmiddels gecompleteerd met een paar betonnen blokken. Als ze daarop staan kunnen ook kleine mensen zien hoe mooi de Achterhoek is.