Appie Happie
Er zijn van die dingen uit je kindertijd die zo vanzelfsprekend zijn dat je nooit vraagtekens plaatst bij het hoe en waarom ervan. Ook in de rest van je leven niet. Zo stond de sporthal in Veldhoek samen met de aangrenzende voetbalvelden, de speeltuin en het café al in mijn jongste jeugdjaren algemeen bekend als Appie Happie. Ik kan me niet herinneren dat ik die naam ooit ergens op een gevel heb zien staan, maar iedereen noemde het nou eenmaal zo.
In de jeugd bij Pax werkten we in de wintermaanden jaarlijks een zaalvoetbalcompetitie af. Onze 'thuiswedstrijden' speelden we meestal in Veldhoek, maar niemand zei ooit dat we in Veldhoek moesten spelen. Wij voetbalden bij Appie Happie. Als we dat tegen elkaar zeiden, dan was iedereen op de afgesproken tijd op de juiste plek. Nooit was er reden om vragen te stellen. Appie Happie was een breed verspreid begrip.
Ook in de speeltuin van Appie Happie kwamen we in onze kinderjaren geregeld. Het was een geliefde bestemming voor het vieren van verjaardagspartijtjes. De groepsschommel was dan onze favoriet. Na afloop kregen we er een bakje patat met een lekkere kroket of een frikandel. Alleen al dit soort jeugdherinneringen maken het tot een heerlijke plek.
Nog altijd is Appie Happie voor velen een vertrouwd adres. Er wordt nog volop gevoetbald en ik ken heel wat dorpsgenoten die er op gezette tijden een biertje drinken en genieten van het heerlijke eten. Daarnaast is het door de ligging vlakbij het bos een geliefde startplek voor fiets- en wandeltochten. Sowieso is het een referentiepunt wanneer je iemand de weg uit wil leggen: "Als je deze zandweg pakt, dan kom je vlakbij Appie Happie uit!"
Waar de naam vandaan komt? Ik heb het nooit geweten. Ik heb er zelfs nooit over nagedacht. Nooit ben ik dan ook op het idee gekomen dat Appie Happie zou kunnen verwijzen naar een persoon. Naar de naamgever van dit alles. Naar de man in wiens levenswerk wij voetbalden en plezier maakten op de schommel. Naar de man die heerlijke patat voor ons stond te bakken terwijl wij speelden in de speeltuin.
Nooit. Tot dit weekend. Het is de zondag van Ajax-Feyenoord als ik het bericht bij toeval zie langskomen op Facebook. Het bericht vertelt dat eetcafé De Veldhoek bijna deze gehele week gesloten is. Dat in verband met het overlijden van een man wiens naam bij mij niet direct een belletje doet rinkelen. Zijn bijnaam – die ook op de bijgevoegde rouwkaart vermeld staat – doet dat luid en duidelijk wel: Appie Happie.
Ondanks het feit dat ik hem nooit persoonlijk heb ontmoet, kan ik niet anders dan concluderen dat deze man geweldig mooi werk heeft gedaan. Appie Happie staat al sinds jaar en dag symbool voor sporten, plezier maken en lekker eten. Gezellig, gemoedelijk en onlosmakelijk verbonden met Veldhoek. 72 jaar is hij geworden, maar zijn naam zal nog jaren voortleven. Appie Happie is altijd Appie Happie geweest en zal nog heel lang Appie Happie blijven.