Ds. Dirk Engelage:
Ds. Dirk Engelage: "Ook in de kerk moeten mensen zich gezien, gehoord en verstaan voelen." Foto: Eric Klop Foto:

Ds. Dirk Engelage eind januari met emeritaat

Dankbaar voor de contacten met mensen, teleurgesteld in het afnemende draagvlak voor de kerk

Door Eric Klop

DREMPT - Ds. Dirk Engelage neemt eind januari vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd afscheid als predikant van de Protestantse Gemeente Drempt en Oldenkeppel. In het Dorpshuis aan de Kerkstraat 89 in Voor-Drempt heeft zaterdag 20 januari van 15.00 tot 17.00 uur een receptie plaats, waarna de vertrekkende dominee zondag de 28ste in de Voor-Dremptse St. Joriskerk vanaf 13.30 uur voorgaat in een afscheidsdienst. "Voor dit tijdstip is gekozen om ook collega's en andere belangstellenden van verder weg de gelegenheid te bieden hierbij aanwezig te zijn", aldus Engelage. "Waaronder Schiermonnikoog…"

Engelage werd medio 2002 bevestigd als predikant in de toen nog afzonderlijke Hervormde gemeenten Drempt en Oldenkeppel. De afgelopen vijftien jaar begeleidde hij onder meer de succesvolle fusie tot één gemeente, die begin 2006 zijn beslag kreeg. Daarnaast legde hij het accent op een andere vormgeving van de erediensten. Hierin kwam ruimte voor verschillende vormen van liturgie en verscheidenheid van vieringen, die een grotere rol voor onderlinge ontmoeting boden.

Eerder was Engelage achtereenvolgens dominee in de west-Groningse gemeente Oldebert/Tolbert en op Schiermonnikoog. Niettemin vond hij zijn roeping pas op latere leeftijd. Ruim 65 jaar geleden geboren in het Zuid-Hollandse Zwammerdam, voltooide hij na het basisonderwijs de MULO-B. "Toentertijd het hoogst haalbare voor een kind dat opgroeide in een arbeidersgezin." Vervolgens deed hij in Utrecht een HBO-opleiding in de chemie. "Aan de COVALU, een afkorting die staat voor Centrum Opleiding Van Assisterend Laboratoriumpersoneel Utrecht. Tja, hoe verzonnen ze het…!". "In 1973 studeerde ik af", vervolgt Engelage. "Net op het moment dat de oliecrisis in volle hevigheid losbrak. De chemische industrie zakte in elkaar en banen waren moeilijk vindbaar. Ik besloot alsnog in militaire dienst te gaan en werd daarin opgeleid tot tandartsassistent. Een studie in het leger had als voordeel dat ik dan nooit meer op herhaling zou moeten.

Nadat ik was afgezwaaid heb ik gekeken of er alsnog banen in mijn oorspronkelijke vakgebied beschikbaar waren. Uiteindelijk kon ik in Den Haag aan de slag bij de Economische Voorlichtingsdienst. Namens het ministerie was ik op het gebied van wetgeving en ontwikkelingen actief voor de chemische industrie. Deze job bleek het dichtst haalbaar bij mijn opleiding. Maar voor de ambtenarij was ik bepaald niet in de wieg gelegd. Het versmalde denken in wetten en regels is geenszins mijn ding. Ik vind dat je mensen niet ondergeschikt moet maken aan het systeem."

Lees verder op pagina 3