Gerrit en Hennie Tijkken vieren
diamanten huwelijk
"De jaren zijn voorbij gevlogen"
Door Liesbeth Spaansen
TOLDIJK - Dinsdag 17 november was het zestig jaar geleden dat Gerrit Tijkken en Hennie Tijkken-Overveld elkaar het jawoord gaven. Ze trouwden destijds in het gemeentehuis in Steenderen en vierden feest in Zaal Den Bremer. Het zestigjarig huwelijksjubileum werd gevierd met familie en vrienden, opnieuw bij Den Bremer.
Met de corsages op hun feestkledij ontving het bruidspaar woensdagochtend de burgemeester van Bronckhorst, Marianne Besselink. Zij feliciteerde het bruidspaar van harte en voerde een gezellig gesprek met het zichzelf nog prima reddende echtpaar.
"U woont hier wel heerlijk," vindt burgemeester Besselink. Dat kan de familie Tijkken alleen maar beamen. "De reetjes lopen hier achter in de wei in de appelboomgaard," vertelt Hennie enthousiast. "Maar er lopen ook wel eens vossen. De vrije natuur hè," weet Gerrit. Omdat Gerrit en Hennie graag landelijk wilden wonen met hun enige zoon Gerben en zijn vrouw Sally in de buurt van de (schoon)ouders, verhuisden zij vijf jaar geleden samen naar het oude boerderijtje net buiten Toldijk. Het huis werd helemaal verbouwd voor dubbele bewoning. Hennie laat trots foto's van de twee kleinkinderen zien.
Hennie komt van Zelhem en Gerrit is geboren op Rhaberg. Toen zijn oudste broer trouwde en bij zijn ouders ging inwonen, vertrok hij naar Hengelo, waar hij in de kost ging bij Appie Derksen. "Ik heb jarenlang in de verzekeringen gewerkt, bij de Amev," vertelt hij. Het paar woonde aan de Ariensstraat 6 in Steenderen: 't Zunneken. Aan de achterzijde van de woning openden zij een spaarbank, waar ook Hennie in meewerkte.
Haar hobby was de imkerij en zij verkocht de honing aan huis. "Zondag was de slachtvisite bij Garritsen en daar was ook een imker," vertelt de burgemeester. "Die had een open bijenkast en vertelde de kinderen over de bijen."
De zestig jaren zijn zo voorbij gegaan. "Dat is toch een goed teken," lacht de burgemeester. "Een teken dat u elkaar niet in de weg zit." Het feest is niet ongemerkt voorbij gegaan. "We hebben post gekregen van de koning en koningin, de commissaris van de koning en de gemeente," laat Hennie aan de burgemeester zien. Ze wijst op de fraaie orchidee eveneens van de gemeente.
"Vanwege de COPD van Gerrit kunnen we geen groot feest houden," legt Hennie uit. Hij lacht. "Ik zou na één dans al te moe zijn. Ik heb dag en nacht zuurstof nodig." Gerrit zit het liefst aan de grote tafel, of buiten op de bank.
Het bruidspaar vierde een bescheiden receptie in de serre van Restaurant Den Bremer. Een mooie zwarte oude auto met chauffeur met hoge hoed en witte handschoenen kwam voorrijden.
"Dat doet je wat," glimlacht Gerrit. Het bruidspaar reed met een extra rondje bij de rotonde en even richting Baak langs het huis waar het bruidspaar begon, naar hun feest. In de serre stond ze nog een verrassing te wachten. "Mijn zwager speelde met de harmonica ouderwetse deuntjes." Gerrit vult lachend aan: "Hans Keuper, van Boh Foi Toch is met haar zus getrouwd."
Als na een uurtje de burgemeester afscheid neemt, bedankt zij het bruidspaar voor het gesprek. Hennie en Gerrit schudden haar de hand en lachen. "U hebt buurt gemaakt!"