Grollenaar Daan Rots gaat Wout Brama bij FC Twente erg missen

ENSCHEDE/GROENLO Wout Brama neemt komende vrijdag afscheid van ‘zijn’ FC Twente. Collega-voetballer Daan Rots uit Groenlo kijkt terug op zijn gemeenschappelijke tijd met zijn illustere ploeggenoot Brama en haalt herinneringen op.

Door Remko Alberink

“Mijn eerste kennismaking met Wout, dat zal al geweest zijn toen ik als klein jochie, als supporter naar het stadion in Enschede ging en hem destijds zag spelen”, schetst Groenloër Daan Rots (22 jaar) zijn herinnering. “Ík weet nog wel dat toen ik voor het eerst met de selectie mee mocht trainen, Wout als ervaren speler ons op ons gemak stelde. Hij begon meteen tegen ons te praten, dat was op het trainingscomplex. Wij zaten beneden in de kleedkamer en mochten voor het eerst naar de selectie, naar boven. Dat was een jaar of vier geleden, we vonden dat best spannend, maar Wout pakte meteen zijn rol.”

Rots is als jonge speler leergierig binnen de selectie van de Enschedese ploeg. “Van Wout heb ik onder meer geleerd hoe je heel snel een overtalsituatie herkent, hoe je leert om een keuze uit te stellen zodat er zich een betere optie aandient en ook wel hoe je heel vast aan de bal kunt zijn als middenvelder”, geeft Rots te kennen. Vooral dat laatste is een pre, de meeste hoofdpijn krijgen voetballers namelijk van onnodig balverlies, daarbij vaak een counter van de opponent inluidend.

Achterhoeker Rots, opgegroeid bij sv Grol in zijn woonplaats Groenlo, zal de afscheidnemende Brama missen nu die een punt achter zijn carrière heeft gezet. “Absoluut. Wout met zijn leiderschap, maar ook zijn rol als gangmaker in het team. Daarnaast was hij ook kapitein bij de sauna-sessies. Na trainingen duiken we voor het herstel wel eens de sauna in, Wout was diegene die aangaf wanneer er water opgegoten moest worden, dat deed hij altijd met een grap.”

De Groenloër karakteriseert zijn ploeggenoot als volgt. “Wout is een legend, daarvan heeft een club er niet veel. Hij was een echte leider in het veld, die heel goed wist wat hij deed en ook wat hij kon. Grootheden heeft een club er genoeg, daar schaar ik bijvoorbeeld Blaise N’Kufo en Bryan Ruiz onder, maar die jongens hebben niet zo lang bij de club gespeeld als Wout.”

Gevraagd naar een leuke anekdote, haalt Rots een minder mooie tijd naar voren. “Wout en ik waren een tijdje tegelijkertijd geblesseerd. In die periode deden we vaak spelletjes tegen elkaar voor bijvoorbeeld wie de spullen moest meenemen naar binnen. Ik moet eerlijk toegeven dat Wout vaak won. Maar er kwam een dag dat ik er lekker in zat en ik die dag glansrijk won. Zo blij als ik was, liep ik naar Wout toe, maar het enige wat Wout zei was: We hadden geen straf afgesproken dus er zat geen druk op om te winnen, daarom heb jij gewonnen. Ik presteer alleen onder druk.” 

Het zijn momenten die Rots zich zal blijven herinneren. Vrijdag bij de afscheidswedstrijd zal er gelachen worden, en misschien ook wel een traantje worden weggepinkt. Ondanks het voetbalpensioen van Brama zal zijn naam onthouden worden, legends worden in Enschede immers nooit vergeten.