Afbeelding

Onlandse tijdingen | Een zomerdag in juni

Opinie

In het appartement onder het dak zijn de ramen dicht en de gordijnen gesloten. Buiten heerst hitte. Zonlicht valt door kieren naar binnen.
Een ventilator ruist en wervelt warme lucht rond.

Op de geluidloze televisie speelt Botic van de Zandschulp tegen een Fin met veel u’s in zijn naam. Ruusuvuori.
Het is niet erg warm in Londen, maar Van de Zandschulp is een minimalist.
Hij beweegt niet meer dan nodig, sloft over de baan.
Praktisch vanuit stilstand kan hij met zijn forehand kanonskogels afvuren.
Naar hem kijken is een gemengd genoegen.
Hij heeft het charisma van een eikenhouten kast, maar zijn shots zijn soms wonderbaarlijk.
Als hij een punt scoort, balt hij een vuist.
Meer expressie is er niet.

Op het bureau een kleine schaal met Hedelfingers van de markt, de kers knapt tussen je tanden.
De kamerplanten, de grote ficus en het boeket van zijdebloemen, trillen in de luchtstroom. Even voorbij het midden van de dag; de thermostaat geeft 24,5 graden aan.
Buiten is het 28 graden.
Er is koelte onderweg, vanuit het zuiden.
Maar de middag belooft nog heet te worden.
De stad aan de rivier zit zich schrap.
Zijn gras vergeelt, zijn borders verdrogen.
De rivier, onverschillig, brengt zijn koelte naar zee.
Stokrozen gloeien. Huizen verduisteren hun glas.
De markten, daarnet opgeruimd, begeleid door pieptonen van achteruitrijdende vrachtwagens, zijn stoven geworden - stenen ravijnen van hitte.
In zijn kar met luifel puft de man van de pad thai achter zijn wokpan.
De loempia’s, zegt hij, zijn mismaakt door de warmte.
Onder de luifel rode hoofden.
Oudemannenbenen in korte broeken.
Petten met klep.
Schaduw is kostbaar.

Van de Zandschulp wint na vier sets zijn partij.
Hij bereikt de derde ronde.
Zijn gezicht spreekt geen boekdelen, maar het is aannemelijk dat hij blij is.
Buitenlandse commentatoren moeten verder worstelen met het uitspreken van zijn naam. Sendsjulp.

Op de kamerthermostaat klimt de temperatuur naar 26.
De hemel verandert van blauw naar wit.
Dunne nevels bleken het zonlicht, maar de hitte neemt toe.
We kennen zulke dagen, het wachten op regen, op koelte.
Het naderen van onweer, het kwik rond de dertig, de wind valt weg, de lucht staat stil, de stenen stad kookt als een oven.

Het wordt ook de middag van Lesley Pattinama Kerkhove.
Ze tennist. Alsof we dat wisten. Nummer 138 op de wereldranglijst.
Ze tennist tegen de nummer 1. De Poolse Iga Swiatek.
Ze speelt de wedstrijd van haar leven. Pakt een set.
De BBC schakelt naar haar baan.
She made her mark here this afternoon.
Het wordt een triomfantelijk verlies.

Dan, bij het aanbreken van de avond, wordt de hemel grijs.
Ramen gaan verwachtingsvol open. Een windvlaag doet de gordijnen fladderen.
Trekt van voor naar achter door de zolder. Neemt de verzamelde warmte mee.
Het licht verschiet. Voorbode van de grote flits.
Het wordt donker als de nacht.

Wim Boevink

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant