‘Een hele eer dat we zo lang bij elkaar mogen zijn’

Bruidspaar Geurts viert 65-jarig huwelijksfeest

Door Ceciel Bremer

DREMPT - Burgemeester Marianne Besselink bracht maandag 22 augustus een bezoek aan Hendrik en Annie Geurts-van Hagen die hun 65-jarig huwelijksfeest vierden. “Van harte gefeliciteerd, wat een bijzondere dag”, zei de burgemeester toen ze het bruidspaar feliciteerde. “Ja, ik vind het een hele eer dat we zo lang bij elkaar mogen zijn”, sprak Hendrik dankbaar.

Hendrik (89) en Annie (88) Geurts wonen nog steeds op de plek waar ze een paar jaar na hun trouwdag naar toe verhuisden. “Wat fijn dat u nog zelfstandig woont”, merkt burgemeester Marianne Besselink op. “Dat blif ook zo, ik goa hier niet weg”, antwoordt Hendrik direct. ”We wonen hier zo mooi, zo vrij. Met Oud & Nieuw is het vuurwerk zo mooi. Dan zie je de lichtjes in Doetinchem en dan kun je zo in het rond kijken tot aan Keijenborg. Mooi man”, vertelt Hendrik terwijl hij met zijn linkerhand de richting van de plaatsen aanwijst.

Hendrik Geurts werd geboren aan de Hulzevoortseweg in Drempt en werkte als boerenknecht toen hij dorpsgenote Annie van Hagen leerde kennen. Het stel trouwde op donderdag 22 augustus 1957. Hendrik herinnert zijn trouwdag nog goed: “We trouwden in de kerk hier in het dorp en daarna voor de wet op het gemeentehuis in Hoog-Keppel. Overdag vierden we thuis feest en ’s avonds bij Zaal Winterink hier in het dorp.” Als de burgemeester hoort dat Annie haar trouwjurk zelf maakte, mag een foto daarvan natuurlijk niet ontbreken. Vol trots laat Annie hun trouwfoto zien met daarop de jurk en sluier die ze eigenhandig maakte. Ze vertelt dat ze vroeger handwerkles gaf op school en vaak haar eigen kleren naaide.

Het jonge bruidspaar woonde aanvankelijk elders in het dorp maar toen de woning tegenover Hendriks oudershuis te koop kwam in 1961 greep het stel die kans met beide handen aan. “Voor 22.000 gulden kochten we de woning”, weet Hendrik zich nog te herinneren. “Daar hadden we gewoon mazzel mee.” Hendrik had ondertussen het werk als boerenknecht ingeruild voor een baan in de mengvoederfabriek in Doesburg. ’s Avonds hielp hij de plaatselijke groenteboer nog met appels plukken en tussendoor zorgde hij nog voor zo’n 30 varkens die hij thuis onderhield. Van stilzitten was geen sprake. “I-j mot deurgoan, an de gang blieven. Stilzitten is niet goed veur de olde botten”, geeft Hendrik als verklaring, al zou hij nu meer willen doen dan hij lichamelijk nog aankan.

Hendrik en Annie hebben samen één zoon die met zijn vrouw en hun twee kinderen naast hun woont. “Toen André wilde samenwonen, wilde hij hier eigenlijk niet weg. En hij wilde ons ook niet wegjagen. Dus toen hebben we een vergunning aangevraagd om een stuk bij aan het huis te bouwen”, legt Hendrik de aanbouw van hun huis uit. Rondom de woning geniet het echtpaar Geurts van een grote tuin, een boomgaard waar twee pony’s lopen en het vrije uitzicht. Hendrik is dagelijks te vinden op de tuinstoel naast het huis met zicht op de weilanden en het verkeer op de weg. Vriendelijk zwaait hij dan naar iedere voorbijganger. Annie vermaakt zich graag in de bloementuin en moestuin die er keurig bij liggen. “We wonen hier zo fijn. De natuur is zo mooi. Laatst zei iemand mij: ‘Je woont nog mooier dan koning Willem-Alexander.’ Nou, dat denk ik dus ook”, zegt Hendrik tevreden.