Nu eens óver Luuk Stam

Zo’n Luuk toch...?

Ziek, zwak en misselijk is een uitdrukking die je hoort als je niet al te lekker in orde bent. Dat was Luuk, die plotseling serieus ziek in het ziekenhuis belandde. Oei... da’s niet best hoorde je in menige reactie van mensen die Luuk kennen van zijn schrijfsels en columns in deze krant. Ook de foto‘s die hij regelmatig plaatst en van commentaar voorziet hebben vaak een journalistieke lading met een knipoog en een kijk op het Achterhoeks leven van ons allemaal.
Op indringende wijze doet hij verslag van zijn verblijf én hetgeen hem overkomt in het ziekenhuis . Met een grote mate van nuchterheid schrijft hij over de afdeling Neurologie-cardiologie, een trombose in zijn hoofd, een rijke verzameling van plakkers en kabels aan zijn lijf. Ook wordt de IC benoemd en zonder dramatiek zijn gezichtsverlamming. Je zou het kunnen zien als zijn eigen real life soap, zonder enige vorm van showbizz maar met een realistische kijk op zijn situatie met beide benen op de vloer, ik bedoel in zijn bed. Waar Luuk voor staat is verslaggeving en zodanig dat we niet gemerkt hebben dat er geen columns waren toen hij ziek was.
Dat is 'ballen hebben' en liefde voor zijn vak. Steevast zijn de aandachtspunten de natuur, mooie belevenissen maar bovenal het wel en wee van de gewone mens. Daar laat hij ons van genieten, het leven van de Achterhoekers. Hij beschrijft ook haarfijn en dankbaar de zorg in het ziekenhuis en de lieve mensen aan zijn bed. Dat is Luuk ten voeten uit, schrijven met passie over het dagelijks leven. We kunnen later niet zeggen 'we hebben je columns gemist'.
Ik wens Luuk een perfect herstel en dat hij er niets aan overhoudt, behalve dan zijn mooie schrijfsels op zijn 'Luuks'
Deurgoan...!

Jan Kemp
Keijenborg