Zeilstra met pensioen: tandartspraktijk door de jaren enorm veranderd

ZELHEM – Tandarts Zeilstra is met pensioen. De 66-jarige tandarts had afgelopen donderdag zijn laatste werkdag. “Ik heb er het laatste half jaar al een beetje aan kunnen wennen. Ik werkte nog twee dagen. Maar nu hoef ik helemaal niet meer.”

Door Henk klein Holte

Zijn hoofd staat er nog niet helemaal naar, al ziet hij ook de mooie kant al wel. “Het is dubbel. We werken sinds kort samen in deze praktijk en we hebben een leuk team. Dat maakt het jammer om te vertrekken. Deze laatste dag ervaar ik ook een beetje een kater-gevoel. Maar aan de andere kant krijg ik nu tijd voor andere leuke dingen.”

Zo wil hij met zijn vrouw meer gaan fietsen en wandelen. En hij heeft nog het een en ander te klussen. “Ook wil ik meer gaan motorrijden, varen. En reizen door Europa”, kijkt Zeilstra vooruit bij zijn afscheid van Mondzorg Zelhem.

In november 1982 begon Zeilstra zijn eigen tandartspraktijk in Zelhem aan de Kerkweg 9. “Dat was zoals dat heette een vrije vestiging. Een heel andere tijd. Overnemen van bestaande praktijken was er niet bij in die dagen. Het waren ook allemaal heel grote praktijken, van wel tienduizend patiënten. Er is sinds die tijd enorm veel veranderd”, zegt de tandarts vanachter zijn mondkapje.

Disciplines
Hij doelt op de kleinere praktijken en de samenwerking van tandartsen binnen praktijken en de toevoeging van veel meer disciplines. Hij noemt naast de algemene tandheelkunde en implantologie waarmee hij zich bezighield, specialismen als parodontologie (de structuren rond de tanden, zoals het tandvlees), prothetiek (protheses als kronen en bruggen) en orthodontie (correctie van de stand van tanden of kiezen, bijvoorbeeld met een beugel). “Maar ook angstpreventie mag in een moderne tandartspraktijk niet ontbreken”, vindt Zeilstra. “Het vak is tegenwoordig veel verfijnder en het contact met de patiënt intensiever.”

Door de samenwerking binnen de praktijk kunnen de tandartsen eenvoudiger diensten van elkaar overnemen en kan de last van de avond- en weekenddiensten voor spoedgevallen worden verdeeld. “Maar de tandheelkunde in zijn geheel is veranderd. De aandacht is verschoven naar preventie, jongere kinderen zitten hier al in de stoel en zo’n beetje ieder kind krijgt al een beugel om het gebit te corrigeren. En dat is natuurlijk van esthetisch belang maar ook om het gebit beter schoon te kunnen houden.”

Een ander belangrijke verandering zit in het vervangen van amalgaan- door witte vullingen. Witte vullingen zijn mooier maar het materiaal leent zich ook goed voor reconstructie van tanden en kiezen. Hierdoor hoeft bij afgebroken kiezen bijvoorbeeld niet direct worden gekozen voor een plaatje of kronen. “De aandacht ligt nu op behoud van de eigen tanden en kiezen. Vroeger werd als het gebit slecht werd makkelijker gekozen voor alles eruit en een kunstgebit aanmeten. Dat zie je bijna niet meer. Terecht ook, want het kauwcomfort met eigen gebit is veel beter. Met een prothese kun je drie keer zo slecht kauwen. Dus het is een enorm verschil in gevoel.”

Koudwatervrees
Zeilstra maakte pas laat in zijn carrière de stap naar een groepspraktijk. Drie jaar geleden ging hij de samenwerking aan met tandarts De Jonge en zijn dochter Eva. “Eva zag het wel zitten en besloot de kar te trekken. Terugkijkend hadden we dat veel eerder moeten doen. Het werkt heel prettig. Ik denk dat een stukje koudwatervrees de oorzaak is waarom het al niet veel eerder zover kwam”, bekent Zeilstra. “Sinds de zomer van 2020 is er bovendien nog een goede jonge tandarts bijgekomen met Arthur van Dijk. Dus mijn opvolging is in goede handen, daar maak ik me geen zorgen om.”

Het moment van afscheid is gekomen. De praktijk was donderdag versierd, maar veel meer dan dat kon er niet als afscheidsfeest. Hoewel Zeilstra niet zo nodig in de spotlights hoeft, vindt hij het wel jammer dat een normaal afscheid er niet inzit. “Ik heb ontzettend veel reacties gehad, kaarten en mails. Cadeautjes gekregen ook. Heel leuk. Een receptie zal er niet komen, dat hoef je over een half jaar of zo niet meer te doen. Ik zal het werk en mijn collega’s wel gaan missen.”

Assistente Marjan blijft werkzaam in de praktijk. Ze ziet na het vertrek van collega-assistente Riekie, die in maart met pensioen ging, nu ook de tandarts met wie ze jaren samenwerkte afzwaaien. “Wij zullen hem ook missen hoor. Maar hij komt vast nog wel eens op de koffie als hij een fietstochtje maakt met zijn vrouw.”