Sneeuwklokjes bij Huize Baak. Foto: Sander Grootendorst

Van sneeuwtapijt naar sneeuwklokjestapijt

vr 19 feb 2021, 12:46

BAAK - Het jaarlijkse tafereel van de overvloedig bloeiende sneeuwklokjes bij Huize Baak is dit keer extra feestelijk omdat het na de korte maar hevige winterperiode bijna van de ene op de andere dag in beeld kwam. Het sneeuwtapijt is vervangen door een sneeuwklokjestapijt. De klokjes hebben de vlokjes opzij geschoven: nu wij! Ze trokken meteen veel bekijks van iedereen die over de Vordenseweg en (verkeersveiliger) Wichmondseweg passeerde.

Door Sander Grootendorst

Op de foto is nog wat winters wit op de gracht zichtbaar. Sneeuwklokjes zijn echte lentebodes, en de allereerste bijen die zich in februari en maart naar buiten wagen, profiteren er gretig van.

Met het gemiddeld warmer worden van de winters steken de klokjes hun witte kopjes tegenwoordig soms zelfs al vóór de jaarwisseling boven de grond uit.

De overeenkomst tussen klokjes en vlokjes is dat ze wit lijken, maar in feite kleurloos zijn. Sneeuw bestaat uit talloze ijskristallen die het licht zodanig weerkaatsen dat wij ‘denken’ dat het wit is.

In de Flora van Nederland staat uitgelegd hoe dat bij sneeuwklokjes gaat: ‘Als je een bloemdekblad tussen je vingers fijnknijpt of wrijft blijkt het glashelder te zijn, doordat de luchtbelletjes die tussen de bladcellen zitten, dan weggeperst zijn. Het is deze lucht die het invallende licht in alle richtingen weerkaatst, waardoor wij mensen het bloemdekblad als wit waarnemen.’

Sneeuwklokjes kom je op nog veel meer plaatsen tegen, in tuinen, plantsoenen, langs sloten. Het is een zogenoemde stinsenplant, die in de achttiende eeuw is ingeburgerd nadat hij vooral op landgoederen was aangeplant (net als bijvoorbeeld krokussen en hyacinten). Het door grachten omzoomde boomrijke kleine park bij het landhuis in Baak is bij uitstek een plek voor stinsenplanten. Het sneeuwklokje houdt niet de hele boel bezet, er blijft ruimte over voor gele tapijtjes van de winterakoniet. Dat is eveneens een stinsenplant; een stuk zeldzamer dan het sneeuwklokje.