Fedde en Sophia geven meester Wim Markhorst namens iedereen een mooi cadeau: een boek vol herinneringen. Foto: Achterhoekfoto.nl/Liesbeth Spaansen
Fedde en Sophia geven meester Wim Markhorst namens iedereen een mooi cadeau: een boek vol herinneringen. Foto: Achterhoekfoto.nl/Liesbeth Spaansen

Een magische dag voor meester Wim

Algemeen

HALLE - Meester Wim Markhorst nam na bijna 43 jaar in het onderwijs te hebben gewerkt vrijdag 4 september afscheid. Ruim 38 jaar stond hij op de Dorpsschool Halle en nu ging hij met pensioen. Hij genoot met zijn vrouw Willeke en hun kinderen en kleinkinderen van een feestelijke ochtend.

Door Liesbeth Spaansen

Voor schooltijd stonden meester Wim en zijn vrouw Willeke thuis te wachten op vervoer. Schooldirecteur Rick Wolsink zocht ze daar al even op en zwaaide het paar uit, toen ze in een oude Amerikaanse oldtimer, een witte cabrio naar school reden. De chauffeur parkeerde op het schoolplein waar alle leerlingen en het team klaarstonden. Ouders stonden buiten het hek te zwaaien, op anderhalve meter afstand.

De kinderen hadden allemaal een eigen vlaggetje gemaakt en aan een houten stok bevestigd. Hout, omdat meester Wim van de natuur hield en van bouwen in het bos. Er waren, niet verrassend, veel boomtakken met vlaggen te zien.

Na een welkomstwoordje van Rick Wolsink, deze ochtend de gastheer, stapte de meester en zijn vrouw uit en ze liepen over de rode loper naar de ingang van de school. Daar kreeg meester Wim namens de jongste kinderen een cadeautje en een tekening. Als ook de kinderen van Wim en Willeke zijn aangeschoven, overhandigen de oudste leerling, Fedde en de jongste leerling, Sophia nog een mooi cadeau: een boek vol herinneringen van alle kinderen en het team van de school, maar ook van oud-leerlingen. Daar ging de meester meteen in bladeren en zou dat die ochtend nog wel vaker even doen!
De meiden van de bovenbouw zorgden voor een stoer dansoptreden waarbij meester Wim niet kon blijven stilstaan. En na het zingen van het schoollied was het tijd om naar binnen te gaan. In de kuil stond een voorstelling op het programma van een goochelaar. Meester Wim ging vervolgens langs alle groepen van de school.

Het laatste moment van meester Wim op de Dorpsschool Halle was om 12.00 uur, toen ook zijn kleinkinderen en de aanhang van zijn eigen kinderen aanwezig waren. Na een kort afscheidswoordje verliet Wim voor het laatst het schoolplein, uitgezwaaid door alle leerlingen en aanwezige ouders. Wim liep over de rode loper het plein af, richting zaal Nijhof. Daar stond naast een lunch nog een laatste verrassing te wachten. Omdat de oudste twee groepen van de Dorpsschool Halle tot 2012 elk jaar een uitwisseling hadden met de voormalige basisschool De Zeester op Vlieland en meester Wim vaak mee is geweest, kreeg hij een waardebon voor een vakantie met zijn gezin op het Waddeneiland.

Afscheid van een markante meester
Wim Markhorst startte op 5 maart 1975 met werken bij de overheid, eerst met verplichte werktijd in militaire dienst. Voordat hij startte in het onderwijs volgde hij de Pedagogische Academie, tegenwoordig Pabo. Hij werkte tot zijn afscheid op 4 september 2020 bijna 38 jaar op de Dorpsschool Halle.

Rick Wolsink sprak de afscheid nemende Wim Markhorst toe. “Iedereen is een passant in de organisatie, je bent er, je doet je werk zo goed mogelijk, je draagt je steentje bij en daarna komt er weer iemand anders. Wim, jij bent wel een hele bijzondere passant!” bevestigt hij. “Lief en leed, rouw en trouw, de komst van je kinderen, mensen zien komen en gaan, ontwikkelingen en veranderingen… alles heb je ondertussen wel meegemaakt. Jij zei bij Radio Ideaal zo mooi: ‘in al die jaren zijn de kinderen nooit veranderd!’. Bijna 38 jaar op de Dorpsschool kun je dan ook geen passant meer noemen, dan hoor je bij het meubilair.”

Het passende meubelstuk was de secretaire. Een bureau waarvan het bureaublad kan worden ingeschoven of ingeklapt, met daarboven kastjes voor het opbergen van spullen en eronder meerdere opberglades. Een secretaire bestaat vaak uit een geheel, en is niet gemaakt om weer uit elkaar gehaald te worden na montage.

Zo schetste Rick Wolsink de leerkracht als een robuuste persoonlijkheid die je, net als de secretaire niet meer uit elkaar haalt. “Een mooi mens, een bijzonder mens”, vervolgt Wolsink en hij vult de laatjes in. “Met lef, omdat je ontwikkeling van kinderen op een hele ‘eigen wijze’ wil laten bloeien. Denk aan paarden borstelen, het bos in hutten bouwen, op kamp een eigen barbecue bouwen, lekker skeeleren en schaatsen met kinderen. In een ander laatje zat oprechtheid. Vanuit een juiste drive sta jij altijd achter wat een kind wil. Het belang van het kind staat, wat er ook gebeurt altijd voorop. Een grote la met humor, een serieus gesprek, maar ook flink ouwehoeren waarbij veel is gelachen. Een la vol met inzet, maar wel baas over eigen tijd! Een la met kracht, jij staat achter je principes, zet door, de juiste normen en waarden, en let ook op zichzelf.”

Nu gaat hij meer genieten van andere dingen. Sport, fietsen met Willeke, samenzijn met de kinderen en oppassen en genieten van de kleinkinderen. “Secretaires zijn vandaag de dag niet veel meer in gebruik. Leerkrachten zoals jij, die zie je niet zoveel meer”, besluit Rick Wolsink. “Jij bracht zoveel mooie extra en juist andere dingen binnen in een team. Bij heel veel kinderen heb jij het verschil gemaakt.”


Meer foto's staan op Achterhoekfoto.nl

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant