Dit mag je niet vergeten als je een product laat spuitgieten

Algemeen

Tegenwoordig worden zo goed als alle objecten van kunststof geproduceerd door middel van spuitgieten. Deze methode wordt gebruikt om kunststof producten te creëren en is een formatieve productietechnologie. Dit houdt in dat het een model maakt door eerst het materiaal te smelten. Daarna zal de kunststof gespoten worden in de holte van een matrijs, waarin het zal afkoelen. Hierdoor zal het gaan stollen en dus de geometrie van de matrijs aannemen. Vervolgens kun je het uit de matrijs halen, waarna je je object hebt. Kunststof spuitgieten is dus helemaal niet zo moeilijk, maar het is wel van belang om rekening te houden met de onderstaande ontwerpfactoren. Deze zijn namelijk van essentieel belang, want anders loop je het risico op product defecten. Dat is uiteraard niet de bedoeling. 

Assemblage
De assemblage fase kan zeer kostbaar zijn, terwijl het ook veel tijd kan opnemen. Dit is met name het geval bij een object dat uit meerdere onderdelen bestaat. Slimme designers van producten denken hier al over na bij het ontwerpen van het object. Zo kunnen ze mogelijk het aantal stappen van de assemblage verminderen. Dit is zelfs een speciale benadering en wordt ook wel design for assembly genoemd. Je kunt dit op allerlei manieren doen, onder meer door minder losse onderdelen te gebruiken. Een alternatief hierop is om rekening te houden met de eigenschappen die de verbinding van losse delen vereenvoudigd. Zo kun je denken aan gaatjes en pinnetjes die je simpel in elkaar kunt klikken. Je moet deze design factor dus zeker in je achterhoofd houden tijdens het ontwerpen van een nieuw product. Daarnaast kun je een CNC service hier ook naar vragen. Zij hebben specialisten in huis die je hier zeker bij kunnen helpen.

Moldflow
De moldflow komt uiteraard veel eerder in het proces van spuitgieten dan de assemblage. De moldflow is namelijk het injecteren van de gesmolten kunststof in de matrijs. Hierbij kan van alles fout gaan helaas. Als de wand van het object te dik is, dan kunnen er bijvoorbeeld zink sporen ontstaan in je product. Dit komt doordat het artikel niet genoeg tijd krijgt om te stollen. Daarnaast kan het ook zo zijn dat het ontwerp het niet toestaat om alle delen van het object gelijktijdig af te koelen. Hierdoor kunnen zwakke plekken ontstaan in het product, waardoor het mogelijk kan gaan buigen op deze locaties. Deze defecten, maar ook andere, ontstaan vanuit een suboptimale stroom van het materiaal in de matrijs. Je kunt gebruik maken van software om de stroom te simuleren, zodat je het kunt analyseren. Dit kan al gedaan worden voordat de matrijs überhaupt geproduceerd is. Op deze manier kunnen risico’s gevonden worden, waardoor het ontwerp aangepast kan worden.

Uitwerping
Het is daarnaast ook tevens van belang om goed te kijken naar het uitwerpen van het product, dit zit dus tussen de moldflow en de assemblage in. Nadat het object in de matrijs afgekoeld en gestold is, moet het er natuurlijk uitgeworpen worden. Dit moet gemakkelijk gaan, want anders kan het zo zijn dat het product kapot gaat. Dat is niet goed voor de efficiëntie, maar ook kun je dan niet kosteneffectief produceren. Dit kan gedaan worden door de zijden van het artikel niet in 90 graden te ontwerpen. In plaats daarvan gebruik je een hoek waardoor het uitwerpen van het object eenvoudiger gaat. Bij een hoek van 90 graden zal er tijdens het uitwerpen van het onderdeel namelijk sprake zijn van continue wrijving, wat natuurlijk niet te wensen is. Wat de ideale hoek is, hangt af van de twee factoren: de functie die het object gaat het hebben en de diepte van het deel van de matrijs.

Dit artikel wordt u aangeboden door Twenty Four Webvertising B.V. Het is niet gemaakt onder verantwoordelijkheid van de redactie van deze uitgave.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant