‘Een passie voor vliegen’

Voor ‘Een nieuwe tijd! Wederopbouw in de Achterhoek’ vertellen (oud)-inwoners over opgroeien, werken en wonen in de Achterhoek in de periode 1940-1965. Dit verhaal over Piet Fontein is geschreven door Erna Bosch, op basis van een oral history-interview afgenomen in juli 2019. Piet Fontein is de oom van de echtgenoot van Erna en het gaat goed met hem.

Een militaire bestaan na de oorlog

Piet Fontein (1932) ging na afloop van de oorlog bij de Luchtmacht, gedreven door een passie voor vliegtuigen.

Na de oorlog
“Toen de oorlog afgelopen was woonde er nog een gezin uit Amsterdam bij ons. Zij waren hier om aan te sterken. In de oorlog heb ik geen honger gekend. Met het slachten van een kip of schaap was er altijd voldoende te eten. Zowel voor ons gezin als ook voor de mensen uit de stad die voor eten naar het platteland trokken.

Bij de Luchtmacht
Ik ging naar de Technische school in Doesburg. Mijn eerste baan was bij garage Remmelink in Dieren waar ik zeven en een halve gulden per week verdiende. Toen ik een half jaar bezig was met mijn dienstplicht besloot ik om beroepsmilitair te worden. 36 jaar heb ik bij de Luchtmacht gezeten en daar ook mijn opleidingen gevolgd.

Een interesse in vliegtuigen
Mijn interesse voor vliegtuigen is eigenlijk al in de oorlog ontstaan, want in de oorlog maakte een Spitfire tijdens een sneeuwstorm een noodlanding achter ons huis. Met mijn broer Henk ging ik op onderzoek uit. De cockpit stond open en van de piloot ontbrak elk spoor. Henk en ik kropen samen in die cockpit. We waren super trots dat we in een vliegtuig zaten. De Duitsers kwamen er echter al gauw aan met het geweer op de schouder en riepen: ‘raus, raus!’.

Lange tijd was ik gelegerd op vliegbasis Woensdrecht. Om een plaats dichter bij mijn aanstaande te krijgen, ging ik met haar trouwen. Eerst voor de wet. Anderhalf jaar later was ons kerkelijk huwelijk in de Rooms-Katholieke kerk te Olburgen. Mijn vrouw was heel chique gekleed in een zelfgemaakte bruidsjurk. Zelf droeg ik mijn militaire uniform.

Er bleek geen rolletje in het fototoestel te zitten na afloop. Daarom heb ik niet één foto. Bij fotograaf Brouwer in Brummen is ook nog een foto gemaakt, die moet nog wel ergens zijn.

Vliegbasis Deelen
Ondertussen was ik werkzaam op vliegbasis Deelen. Voor mijn huwelijk ging ik daar met de solex naar toe. Na ons trouwen kocht ik een tweedehands groene Fiat 600. Zo’n auto waar de deuren van voor naar achteren opengingen. Na deze auto met bijzondere deuren kocht ik een rode Fiat 600. Een nieuwe met deuren die ‘gewoon’ openden. Na twee keer Fiat stapte ik over naar Opel en die rijd ik nu nog.

Een nieuwe tijd
Ik ben op verschillende vliegbasissen werkzaam geweest, maar bleef wonen in Dieren. Vaak was ik twee of drie weken van huis. Ondertussen kochten we in Arnhem een tweedehands televisie. Je had toen keus uit Grundlich, Philips en Erres. De kwaliteit was lang niet zo goed als nu. Een stofzuiger, koelkast en verbouwing van het huis zorgden voor steeds meer comfort.

En nog steeds woon ik in het huis waar ik samen met An Gerritsen begon. In oktober 1994 is de boerderij op Rhabergseweg 10 verkocht aan de heer en mevrouw Schut. Zij wonen er nu nog.”