Afbeelding

Feestdag

Algemeen

Het is Hemelvaartsdag en we zien overal fietsers, het wakkert tussen mijn dochters het gesprek aan over wat dauwtrappen ook alweer is; of het met de trappers van je fiets te maken heeft, of dat het slaat op de stappen die je in de morgendauw zet. Eén van de meiden meldt trouwens tussendoor te denken dat met Pinksteren de pink van Jezus een ster werd en de ander vraagt daarna wat eieren ook alweer met Pasen te maken hebben. Misschien zijn we wel collectief in de war, denk ik dan. Omdat elke feestdag een gewone dag lijkt, of andersom.

Er stond van de week op maandag slechts één enkele activiteit in de agenda en die zijn we glad vergeten. Het overkwam de tandarts de laatste tijd wel vaker, vandaar dat we alsnog mochten komen en onze tanden poetsten in zijn toilet in plaats van onze badkamer. Kundig bevrijdde hij de laatste resten melkgebit uit de mond van mijn middelste, zij huilde van schrik en ik van afscheid.

Slechts twee dagen per week zwaai ik haar richting school alwaar ze nog steeds niet mag trakteren, ook al was ze de eerste die haar verjaardag overslaan moest. Toch is haar huppel gebleven, ondanks afstand en ongeveer alles anders. De schooldag is een feestdag, of andersom. Als een warme wervelwind fladdert ze na tweeën weer naar binnen, slingert haar tas in een hoek en hoeft niet achteraan te sluiten bij de wasbak. Met schone handen stapt ze de woonkamer binnen.

Op het kleed zit haar zusje kaarsrecht overeind, omdat ze nog niet weet hoe ongeïnteresseerd onderuit te zitten. Sinds kort klapt ze in haar handjes en maakt zo van elke dag een feestdag; ze applaudisseert bij lege borden, volle kamers, succes en verdriet. Alsof ze doorheeft dat we soms allemaal om een klein beetje waardering verlegen zitten. Haar applaus werkt verslavend, in onze aanmoedigingen moeten we er inmiddels voor waken dat ze een circushondje wordt. Omdat ze over twee maanden een jaar bij ons is hebben we nu het hoofdstuk ‘juichen’ ingezet, je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen. Vooral omdat met haar samenleven elke dag tot een feestdag maakt, of andersom.

Want elke dag verzamelen we ervaringen om nooit meer te vergeten, en ik neem ze overal mee naartoe. In mijn armen klem ik stevig tweemaal een melkgebit en onder mijn kin steekt elke grappige verhaspeling (krijshaan, tandenborsten, op je blote sokken), in het kuiltje dat mijn shirt kan maken liggen de foetushoudingen en in mijn broekzakken past alles dat ik ken. Op mijn schouders rusten pleisters, snot en kusjes en mijn hoofd suist van wat ik niet vergeten mag. In een ongewoon rustige woonwinkel zoek ik fotolijsten uit, zodat ik de beelden kan inlijsten en weer ruimte creëer voor meer. Want elke dag is een feestdag. En dat vieren wij. Dus klap eens in je handjes; blij, blij, blij.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant