Afbeelding

Uut 't Wald | Lank de zoltpot an

Algemeen

Lank de zoltpot an

Het zal begin jaren negentig zijn geweest, meer dan een kwart eeuw geleden dus. In cultuurboerderij Strunk in Raalte ontmoette ik voor de eerste keer in mijn leven Hans Keuper. Door de plaatselijke historische vereniging, die hem had gestrikt voor een optreden, aangekondigd als een authentieke spölleman. 'Helemaal uut de Achterhook, van kot bie de Duutse grenze', werd er nog bij verteld. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar dat heb ik later dubbel en dwars ingehaald.
Hans had me bij het eerste nummer meteen al in zijn ban. Hij bracht hier niet de nummers die hij met Boh Foi Toch toen al speelde, maar voornamelijk al heel oude liedjes in een al even oud dialect. Waarbij hij zich als ik het me goed herinner, op een orgeltje begeleidde. Eén lied ging over het niet helemaal legaal slachten op de boerderij en daaruit is één zin me altijd bijgebleven: 'Jan, lank mie de zoltpot effen an.'
Het Achterhoekse anlangen betekent aanreiken, overhandigen. Maar alleen mensen die de oude spreektaal koesteren (zoals Keuper) zullen het nog gebruiken. Angeven (slechts één letter minder dan het Nederlandse woord, maar het klinkt heel anders!) wordt meer gebruikt. Of richting Liemers aongeve. Anreiken of anreken hoor je ook nog wel eens. "Reek mi-j den sukerpot 's an", zegt iemand dan bijvoorbeeld. En in de noordelijke en noordoostelijke Achterhoek spreek je van doon of andoon, als je aangeven bedoelt.
Het oude anlangen (in de negentiende eeuw nog het meest gebruikt) kende trouwens ook nog een variatie, die mogelijk zelfs Hans Keuper niet meer kent: oflangen.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant