Column Eva Schuurman - Hoorntje met bolletjes

Hoorntje met bolletjes

Het was in de Italiaanse zee, we dobberden samen ondiep in de golven; zij in vertrouwen op het zout en ik met twee handen aan de bodem. Neuzen ingesmeerd, lippen boven water en kabbelend kwebbelend. En dat ze me toen in ultieme ontspanning ineens vroeg of wij in de grote slaapkamer dan weleens onder de dekens tongzoenden met elkaar. En dat ik toen aan haar vroeg wat zij dan dacht dat verliefde mensen deden en ook zij toegeven moest dat het antwoord waarschijnlijk "ja" zou zijn. Maar hoe vaak we dat dan al gedaan hadden, twee of drie of vier keer misschien? En dat ik vertederd gniffelde om onschuld en onwetendheid en toen in de vloedlijn aangaf dat dat een prachtige richtlijn was.

Misschien was het ongeveer een half jaar later dat ze van schaamte letterlijk onder de tafel schoof toen haar zus seksuele voorlichting had gehad op school en we dat met een koekje evalueerden. Over 'bevruchtbaar' zijn, sprak ze. En hoe je aan een man kon zien dat ie opgewonden was, en daar dan de uitleg bij. "En aan een vrouw dan?" vroeg ik nieuwsgierig. Nou, dan zou ze heel lacherig en plakkerig worden. Bijna wilde ik haar bulderend in de armen vallen, maar ineens was ik bang voor het signaal dat zij dan opvangen zou. Het is ingewikkeld om meisjes te hebben, ze zijn kwets- en breekbaar. Ze zijn groots en klein en alles tegelijk.

Deze week heeft de oudste overigens op school met een klasgenootje piemols getekend op een gevonden papiertje. Goed, het voorbeeld was op dat papiertje al gegeven, maar zij lieten stante pede alles vallen om er nog wat exemplaren aan toe te voegen. Haar getekende piemols lijken vooral veel op ijsjes, vind ik; met de bolletjes boven het hoorntje. Toch gaan ze, voor de kijker, moeiteloos voor het mannelijk geslachtsdeel door. Dat vond ook de docent die het papiertje opraapte nadat het op de grond viel (van ongetwijfeld door testosteron vervulde zwaartekracht). De man in kwestie riep triomfantelijk uit: "It's penis-time!" en heeft vervolgens de hele les over het centrale onderwerp gesproken. Dat vond ik behoorlijk geni(t)aal en mijn oudste dochter - ondanks schaamrood - ook.

In het weekend hebben we samen naar een nieuwe Netflix-serie over voornamelijk seks gekeken; zij wilde em toch al zien en ik deed dat graag onder gezellig toezicht. Bij kreunen en borsten dook ze achter mijn rug weg en moest ik het zeggen als het voorbij was. Ze heeft nog geen behoefte aan de visualisatie van wat ze al weet, maar geniet intens van de humor en ongemakkelijkheid van de serie. En oh wat geniet ik mee; wat is het ongelooflijk bevrijdend met je puber te bespreken wat nymfomanen en viagra-pillen zijn. Niet omdat ik hoop dat ze er mee in aanraking komt, maar wel omdat het kan; op een zaterdagavond in 2019, met sinas en thee, vrijuit over vrijen praten en wat daarbij komt kijken. Al heeft ze me nog nooit gevraagd of ook wij op de grote slaapkamer, onder de dekens weleens..