IJsbaan Halfweg is klaar: nu maar wachten op vorst...

HALFWEG - De Natuurijsbaan Halfweg, gelegen tussen Zelhem en Doetinchem, is klaar voor gebruik. Nu is het nog wachten op strenge vorst. Greta en Jan Eelderink vertellen over hoe zij vroeger hebben genoten van de ijsbaan.

Door Margreet Nusselder

Zittend aan de keukentafel bij Greta (1939) en Jan (1936) Eelderink kijken ze uit over het mooie besneeuwde landschap van de Wassinkbrink. Greta en Jan zijn van kinds af aan betrokken bij de schaatsbaan. Eerst om het schaatsen te leren, op houtjes die onder de schoenen gebonden werden en schuifelend achter een keukenstoel. Wat later op hoge noren.

Op de schaatsbaan kregen zij verkering. Dit was in 1956. In die tijd bestonden er geen bars of discotheken waar jongeren elkaar konden ontmoeten. Je moest het hebben van bruiloften of het zetten van een meiboom. Dit waren feesten waar de mensen zich erg op verheugden en waar de ontluikende liefdes opbloeiden. Zodra er echter vorst kwam dan vroegen de mensen gretig 'Is Dierssen al los?'.

Greta en Jan kenden elkaar oppervlakkig, toen Jan na afloop van het schaatsen aanbood om Greta achter op de fiets naar huis te brengen. De schaatsen werden aan elkaar geknoopt en om de nek gehangen en zo werd Greta netjes thuis gebracht. Even later vroeg hij haar mee naar een bruiloft en zoals het spreekwoord zegt: 'Van een brulfte kump een brulfte'.

Na ruim vijf jaar verkering volgde inderdaad de bruiloft en dit jaar zijn zij al 56 jaar getrouwd. De sfeer op de schaatsbaan was altijd goed, in de schaapskooi werd warme ranja en chocolademelk geschonken en voor wie iets sterkers wilde rum met warm water. De muziek werd verzorgd door Jan Hukker en was dankzij enkele versterkers uit zijn radiowinkel in de hele omgeving te horen.

Na het schaatsen werd er ook achter de schaapskooi gedanst. Vooral de muziek van Johnny Jordaan en Max van Praag waren favoriet. Greta herinnert zich het destijds beroemde nummer 'Op een zeemansgraf staan nooit geen rode rozen' nog goed. Het waren nummers waarop het zwieren op de schaatsen nog beter ging. Regelmatig riep Jan Hukker tussen de muziek door: "Op HAWEHEHO heerst altijd gezelligheid!" De afkorting HAWEHEHO was ontstaan uit Halfweg Heidenhoek.

Het was een prachtig gezicht om te zien hoe iedereen over de schaatsbaan schaatste. De laatste jaren zijn Jan en Greta vooral actief als vrijwilliger voor de ijsbaan. Samen met de andere vrijwilligers is onder andere het dak van de schaapskooi gerepareerd en het terrein ontdaan van de begroeiing. Zodra er voldoende ijs ligt, kan er weer geschaatst worden. Jan wil het inmiddels wat rustiger aan gaan doen en is op zoek naar een opvolger voor zijn taken bij de ijsbaan. En nu maar wachten op vorst.