Doorrijden op de weg totdat je een eend ziet

Baak – De maandelijkse toertocht van de Nederlandse 2CVclub begon afgelopen zondag bij een zonovergoten 'het Wapen van Baak'. Zo'n 55 'lelijke eendjes' waren met hun eigenaren vanuit heel het land en zelfs daarbuiten naar Baak gekomen. Het was een gezellig weerzien van clubleden die elkaars bolide bewonderden en met de motorkap open werden handige tips gedeeld. Rond het middaguur kwam de kleurrijke stoet in beweging en zette koers naar het Achterhoekse coulisselandschap. Via Bekveld, Vorden, Ruurlo, Barchem, Almen, Warnsveld, Bronkhorst en Drempt reden ze langs kastelen, landgoederen, bossen, weilanden en wijnboeren en eindigden na zo'n honderd kilometer een paar uur later uiteindelijk daar waar de rit begonnen was.

Door Alice Rouwhorst

Organisatoren van deze tweede tocht van het jaar waren clubleden en inwoners van Baak, Annemar en Wil Otten en hun kinderen Anne-Wil en Joris met vriendin Lize. Vanwaar die liefde voor de 2CV? Annemar vertelt: "Nou, dat is eigenlijk toevallig zo gegroeid. We waren fervente motorrijders, ook in clubverband. Maar tijdens mijn eerste zwangerschap kreeg ik last van bekkeninstabiliteit en was motorrijden er niet meer bij. Helaas bleef ik er ook na de bevalling last van gehouden. Dus uiteindelijk besloot ik: motor eruit, iets anders erin. We dachten aan een MG ofzo. Maar ja, dat zijn twee persoonsauto's en er was inmiddels gezinsuitbreiding. Het moest daarom wel een vierzitter worden, want de kinderen moesten wel mee kunnen en zijn trouwens ook altijd meegegaan. Op een dag was ik in Toldijk en zag daar een Eend te koop staan. Ik zei het 's avonds tegen mijn man, maar die moest er niets van hebben. Eenden hebben nu eenmaal een roestig imago, zeg maar. Diezelfde week nog kwam ik na een avondje uit thuis en deelde Wil me mede dat hij overstag was. Hij was gaan kijken en zo'n mooie opgeknapte Eend was een ander verhaal, daar zag hij zeker iets in. 'Erger' nog…, hij had alles al geregeld, de motor was ook al verkocht. En zo is het dus begonnen in 2002".

Delen van een gezamenlijke liefde
"We zijn bewust lid geworden van de 2CVclub Nederland en niet van de Citroënclub. We wilden het wel authentiek houden. Het is een levendige, gezellige club met ruim vijfhonderd leden uit alle hoeken van onze samenleving. Van de liefhebber tot de bezitter en van de poetser tot de zelf(ver)bouwer. De leden hebben om diverse redenen een eend. Uit nostalgie, omdat ze als student er al in reden. Of uit jeugdsentiment, omdat ze als kind bij pa en ma op de achterbank zaten. Sommige van de leden gaan alleen naar het clubhonk in Ederveen voor de winkel, het onderdelenmagazijn en de klusruimte, anderen gaan mee met het kampeerweekend, worden wijzer bij de Eendcolleges of rijden mee met de uitgezette ritten door het hele land. Maar gezamenlijk delen we onze liefde voor de Eend! We hebben er een boel vrienden aan over gehouden. Al gauw werden wij gevraagd of wij een rit wilden organiseren. Leden uit deze regio hadden ze toen nog niet veel.

Dit was de zesde tocht die we organiseerden met een record aantal deelnemers! We houden bewust rekening met de starttijd, twaalf uur, want velen moeten van ver komen. Zo kunnen ze op een redelijke tijd van huis vertrekken, hoeven ze niet voor dag en dauw weg. We proberen te voorkomen dat mensen de weg kwijt raken door de routebeschrijving zo kort en bondig mogelijk te houden: de zoveelste afslag links of rechts met de straatnaam erbij. Soms rijden we ook wel de Friese methode. Dan rijdt de organisator voorop en blijft daar rijden en er is een vaste hekkensluiter. De rest rijdt daar tussenin. De tweede auto in de rij gaat bij een afslag in de berm staan. Als rijder hoef je alleen maar door te rijden totdat je een eend in de berm ziet staan en daar sla je af. De 'berm-eend' sluit weer als één na laatste in de rij aan. Bij een volgende afslag gaat de eend die nu op de tweede plek rijdt in de berm staan, enzovoort. Zo rijden we dan samen een tocht zonder beschrijving bij de hand."

Bescherming tegen weer en wind
In de garage van de familie Otten staat beschermd tegen weer een wind een mooie, witte 2CV te pronken. Klepraampjes omhoog, dakje opgerold. "Ja de oude bolide staat binnen en de nieuwe staat op de oprit", zegt Annemar lachend. "Hoe gek wil je het hebben? Het was zelfs zo erg dat we op een gegeven moment een scooter voor mij gekocht hebben, want het was toch wel zonde om met de eend in de winter te gaan rijden. Ik reed door de kou op de scooter naar mijn werk onderwijl de eend er warmpjes bij stond….". Hond Beer wordt helemaal onrustig als we de eend bekijken, want álle leden van de familie houden van een ritje in de 2CV, huisdier incluis.